جنگل زدایی در سری لانکا یکی از جدی ترین مسائل زیست محیطی در این کشور است. در دههٔ ۱۹۲۰ ۴۹ درصد از خشکی های این جزیره شامل پوشش جنگلی بوده است؛ اما تا سال ۲۰۰۵ این میزان تقریباً به ۲۶ درصد رسیده بوده است. [ ۱] سری لانکا بین سال های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ به طور میانگین در هر سال ۲۶٬۸۰۰ هکتار از جنگل های خود را از دست داده است. [ ۲] این رقم معادل نرخ جنگل زدایی سالانه به میزان ۱٫۱۴٪ است. [ ۲] این رقم بین سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۵ به میزان ۱٫۴۳٪ در سال افزایش یافت. با این حال با توجه به تاریخ طولانی وضع سیاست ها و قوانین برای حفاظت از محیط زیست، نرخ جنگل زدایی از پوشش جنگلی اصلی این کشور از پایان دههٔ ۱۹۹۰ در واقع به میزان ۳۵٪ کاهش یافته است. [ ۲] مشکل جنگل زدایی در سری لانکا در مناطق کوهستانی جنوبی جزیره به اندازهٔ شمال و مناطق کم ارتفاع جنوب سری لانکا قابل توجه نیست. علت عمدهٔ این موضوع وابسته به طبیعت اقدام به حفاظت از محیط زیست است. [ ۳]
جنگل های سری لانکا با هدف خالی کردن زمین ها برای احداث زمین های کشاورزی و زراعتی، و همچنین جهت فراهم کردن سوخت و چوب پاکسازی شده اند. فروش چوب بخشی از اقتصاد ملی این کشور برای کسب درآمد است. این کشور تولیدکنندهٔ عمدهٔ چای است و وسعت قابل توجهی از سطح خشکی برای مزرعه های چای مورد نیاز است. همانند پاکسازی مناطق جنگلی جهت خالی کردن زمین برای شبکه های آبیاری و شالیزارها، که در دههٔ ۱۹۸۰ فرایند عمده ای بوده است، تراکم جمعیت نیز یکی از عوامل قابل توجه مؤثر بر پدیدهٔ جنگل زدایی است. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] گذشته از پیامدهای زیست محیطی، جنگل زدایی در سری لانکا به پدیده های جاری شدن سیل، زمین لغزش و فرسایش خاک ناشی از قرار گرفتن در معرض مناطق جنگل زدایی شده منجر شده است. این پدیده همچنین تهدید اصلی برای بقای تنوع زیستی سری لانکا محسوب می شود. [ ۱] سری لانکا دارای ۷۵۱ گونهٔ جانوری شناخته شده است که شامل دوزیستان، پرندگان، پستانداران و خزندگان می شوند و ۲۱٫۷٪ از آن ها بومی هستند. تعداد گونه های گیاهان آوندی در این کشور بیش از ۳٬۳۱۴ گونه است که ۲۶٫۹٪ از آن ها بومی هستند. [ ۲]
دولت سری لانکا و سازمان های محیط زیستی بین المللی طی سالیان اقدامات زیادی برای حل این مشکل انجام داده اند. پارک های ملی، مناطق حفاظت شده و پناهگاه های حیوانات که در سری لانکا احداث شده اند، تا سال ۲۰۰۷ نزدیک به ۱۵ درصد از کل وسعت این کشور را پوشش می داده اند. [ ۱] منطقه جنگلی حفاظت شده سینهاراجا که در سال ۱۹۷۸ جهت حفاظت از جنگل باران خیز گرمسیری کم ارتفاع نزدیک به انقراض احداث شد، در سال ۱۹۸۸ به عنوان یک میراث جهانی به ثبت رسید. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجنگل های سری لانکا با هدف خالی کردن زمین ها برای احداث زمین های کشاورزی و زراعتی، و همچنین جهت فراهم کردن سوخت و چوب پاکسازی شده اند. فروش چوب بخشی از اقتصاد ملی این کشور برای کسب درآمد است. این کشور تولیدکنندهٔ عمدهٔ چای است و وسعت قابل توجهی از سطح خشکی برای مزرعه های چای مورد نیاز است. همانند پاکسازی مناطق جنگلی جهت خالی کردن زمین برای شبکه های آبیاری و شالیزارها، که در دههٔ ۱۹۸۰ فرایند عمده ای بوده است، تراکم جمعیت نیز یکی از عوامل قابل توجه مؤثر بر پدیدهٔ جنگل زدایی است. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] گذشته از پیامدهای زیست محیطی، جنگل زدایی در سری لانکا به پدیده های جاری شدن سیل، زمین لغزش و فرسایش خاک ناشی از قرار گرفتن در معرض مناطق جنگل زدایی شده منجر شده است. این پدیده همچنین تهدید اصلی برای بقای تنوع زیستی سری لانکا محسوب می شود. [ ۱] سری لانکا دارای ۷۵۱ گونهٔ جانوری شناخته شده است که شامل دوزیستان، پرندگان، پستانداران و خزندگان می شوند و ۲۱٫۷٪ از آن ها بومی هستند. تعداد گونه های گیاهان آوندی در این کشور بیش از ۳٬۳۱۴ گونه است که ۲۶٫۹٪ از آن ها بومی هستند. [ ۲]
دولت سری لانکا و سازمان های محیط زیستی بین المللی طی سالیان اقدامات زیادی برای حل این مشکل انجام داده اند. پارک های ملی، مناطق حفاظت شده و پناهگاه های حیوانات که در سری لانکا احداث شده اند، تا سال ۲۰۰۷ نزدیک به ۱۵ درصد از کل وسعت این کشور را پوشش می داده اند. [ ۱] منطقه جنگلی حفاظت شده سینهاراجا که در سال ۱۹۷۸ جهت حفاظت از جنگل باران خیز گرمسیری کم ارتفاع نزدیک به انقراض احداث شد، در سال ۱۹۸۸ به عنوان یک میراث جهانی به ثبت رسید. [ ۱]
wiki: جنگل زدایی در سری لانکا