جنگل زدایی در اندونزی

جنگل زدایی در اندونزی دربرگیرندهٔ خسارت های بلند مدت به جنگل ها و پوشش گیاهی در سطح بسیاری از مناطق این کشور است؛ این پدیده تأثیرات محیط زیستی و اجتماعی عظیمی داشته است. اندونزی میزبان جنگل هایی با بیشترین تنوع زیستی در جهان است و در زمینهٔ تعداد گونه ها پس از برزیل و جمهوری دموکراتیک کنگو در ردهٔ سوم قرار دارد. [ ۱]
تا پیش از آغاز سدهٔ بیستم میلادی، اندونزی هنوز کشوری با جنگل های متراکم بود، به طوری که ۸۴ درصد از وسعت خشکی های این کشور را جنگل ها تشکیل می دادند. جنگل زدایی در دههٔ ۱۹۷۰ شدت گرفت[ ۱] و پس از آن نیز همواره در حال شتاب گرفتن بوده است. وسعت پوشش جنگلی این کشور که در حوالی سال ۱۹۰۰ حدود ۱۷۰ میلیون هکتار تخمین زده شده است، در اواخر سدهٔ بیستم میلادی به کمتر از ۱۰۰ میلیون هکتار کاهش یافته است. [ ۲] در سال ۲۰۰۸ برآورد شد که جنگل های باران خیز استوایی در اندونزی تا یک دههٔ آینده کاملاً از بین خواهند رفت. [ ۳] طبق گزارش ها، تا حدود ۸۰٪ از مجموع بهره برداری از جنگل ها در اندونزی به صورت غیرقانونی انجام می پذیرد. [ ۴]
مناطق وسیع جنگلی در اندونزی توسط شرکت های کاغذسازی بزرگ چند ملیتی نظیر خمیر و کاغذ آسیا پاکسازی شده، [ ۵] و با مزارع و کشتزارها جایگزین شده اند. جنگل ها معمولاً توسط کشاورزان و صاحبان مزارع سوزانده می شوند. [ ۶] یکی دیگر از منشاءهای جنگل زدایی صنعت درخت بری است که مبتنی بر تقاضای دریافتی از چین و ژاپن است. [ ۷]
قطع درختان و سوزاندن جنگل ها جهت پاکسازی زمین برای زراعت، اندونزی را پس از چین و ایالات متحده آمریکا، به سومین کشور تولیدکنندهٔ گازهای گلخانه ای تبدیل کرده است. [ ۸] آتش سوزی جنگل ها معمولاً مخزن های کربن با ظرفیت بالا که شامل جنگل های باران خیز با رشد قدیمی و جنگل های باتلاقی می شوند را نابود می کند. در مهٔ ۲۰۱۱ دولت اندونزی جهت مبارزه با این موضوع، برای قراردادهای درخت بری جدید مهلتی قانونی تعیین کرد. [ ۹] اما با توجه به ادامهٔ روند افزایشی پدیدهٔ جنگل زدایی، مشخص شد که این اقدام در کوتاه مدت بی نتیجه خواهد بود. جنگل زدایی در اندونزی تا سال ۲۰۱۲ از میزان جنگل زدایی در برزیل گذشته بوده، [ ۱۰] و این کشور را به کشوری با سریع ترین روند پاکسازی جنگل ها در جهان بدل کرده است. [ ۱۱]