جنگ ۱۸۱۲

جنگ ۱۸۱۲ بین ایالات متحده آمریکا و امپراتوری بریتانیا روی داد. محدودیت های تجاری، زندانی شدن ملوانان آمریکایی توسط نیروی دریایی بریتانیا و ادامه مسائل بعد از استقلال و همچنین امکان الحاق کانادا به ایالات متحده، آمریکایی ها را به اعلان جنگ علیه بریتانیا ترغیب کرد. در بحبوحه این جنگ بریتانیایی ها درگیر جنگ با ناپلئون و فرانسه در اروپا بودند. در جریان این جنگ واشینگتن، دی. سی. به اشغال نیروهای بریتانیا درآمد و قسمت هایی از این شهر و از جمله کاخ سفید به آتش کشیده شد. سرخپوستان آمریکا نیز به یاری انگلستان ضد آمریکا جنگیدند. این جنگ با شکست انگلستان و سرخپوستان از آمریکا به پایان رسید. [ ۱۱]
جنگ در سه صحنه مختلف انجام شد. اول در دریا کشتی های نیروی دریایی و دزدان دریایی از هر دو طرف به یکدیگر حمله کردند و بریتانیایی ها ساحل آمریکا در اقیانوس اطلس مسدود کرده بودند. دوم بیشتر نبردها در جبهه کانادا - امریکا و اطراف دریاچه بزرگ و رود سنت لورنس و شمال انتهایی دریاچه چامپلین رخ داد؛ و سومین در جنوب آمریکا و ساحل خلیج مکزیک که نبردهای اصلی زمینی مانند نبرد نیواورلئان که به شکست بریتانیایی ها و متحدین سرخپوست آنان انجامید. هر دو طرف به قلمرو دیگری یورش بردند اما یا نا موفق بودند یا موفقیت های موقتی کسب می کردند که به وسیله پیمان گنت تمام قلمروهای اشغال شده به مالک قبل از جنگ آن برگردانده شد. به این خاطر که قسمت اصلی نیرویی زمینی و دریایی بریتانیا درگیر جنگ های ناپلئونی بودند بریتانیا در ابتدا سیاست دفاعی در جنگ داشت که باعث تهاجم چندین باره آمریکا به کانادای شمالی و جنوبی شد. به هر حال ایالات متحده آمریکا در ۱۸۱۳ کنترل دریاچه ایره را بدست گرفت و بخش های زیادی از انتاریو غربی را اشغال کرد و به دورنمای یک کنفدراسیون سرخپوستی که قرار بود دولتی سرخپوستی و تحت الحمایه بریتانیا باشد پایان داد. در ۱۸۱۴ بریتانیا در تهاجمی میین را اشغال کرد و آن را تا پایان جنگ در اختیار گرفت. در جنوب غربی ژنرال اندرو جکسون آمریکایی قدرت کریک را در هم شکست. با شکست ناپلئون در ۶ آوریل ۱۸۱۴ بریتانیا سیاست مهاجمانه قوی تری را در پیش گرفت و نیروی تهاجمی بزرگی ارسال شد. با پیروزی در نبرد بلادن بورگ در اگوست ۱۸۱۴ بریتانیایی ها توانستند واشینگتن را تسخیر کرده و به آتش بکشند. پیروزی امریکایی ها در سپتامبر ۱۸۱۴ و ژانویه ۱۸۱۵ به آن ها این اجازه را داد تا هر سه یورش بریتانیا به نیویورک بالتیمور و نیو اورلئان را پس بزنند. در ایالات متحده آمریکا نبرد نیواورلئان ۱۸۱۵ و نبرد بالتیمور الهام بخش برخی از ابیات سرود ملی این کشور بوده است. در کانادا مراسمی در بزرگداشت خاطره این جنگ به خصوص نبرد کوین استون انجام می شود. از دید بسیاری از کانادایی ها این جنگ تلاشی به وسیلهٔ ایالات متحده آمریکا برای الحاق کانادا بود همچنین این مراسم جشنی برای دویست سال صلح بین آمریکا و کاناداست. در بریتانیا از این جنگ بسیار کم یاد می شود و بیشتر به عنوان جنگی جانبی بخاطر کشورگشایی های ناپلئون در نظر گرفته می شود که باعث دوره ای جدید از صلح و تجارت بین بریتانیا و آمریکا شد. en:1812, War of