جنگ های وانده

جنگ های وانْدِه (Wars of the Vendée)
در انقلاب فرانسه۱، سلسله شورش های دهقانان برضد حکومت جمهوری که در ولایت وانده، در غرب فرانسه، آغاز شد (۱۷۹۳) و بعد به دیگر نواحی کشور گسترش یافت. دولت انقلابی شورش را با خشونت تمام سرکوب کرد، اما تا ۱۷۹۵ـ ۱۷۹۶ موفق به سرکوب کامل آن نشد. روستاییان وانده، که شدیداً سلطنت طلب و کاتولیک متعصب بودند، به تحریک کشیشان و اشراف برضد کنوانسیون ملی۲ در پاریس به پا خاستند و دست به اسلحه بردند. سربازگیری اجباری برای خدمت در ارتش انقلابی و نیز سیاست های دول انقلابی در ضدیت با روحانیان به ناخرسندی دهقانان و تحریک آنان به شورش بیشتر دامن زد. در ابتدا، حدود ۳۰هزار تن شورشی توانستند شماری از شهرهای منطقه را از تسلط مقامات انقلابی خارج کنند، اما در دسامبر ۱۷۹۳ در نبرد لومان۳ از نیروهای جمهوری شکست سنگینی خوردند. با دستگیری و اعدام رهبران قیام، سرانجام شورش فرونشست. وانده صحنۀ شورش های ضد دولتی دیگری نیز بود (۱۷۹۹، ۱۸۱۵، و ۱۸۳۲).
French RevolutionNational ConventionBattle of Le Mans