نبرد های شاهپور دوم با اعراب به سلسله نبرد هایی از سال ۳۲۵ میلادی میان شاپور دوم ساسانی و قبایل متحد اعراب به فرماندهی سردار معروف عرب قروه بن مخلب اشاره دارد که در جریان آن ها، سپاه اعراب به سختی شکست خورده و قبایل آنان تبعید شدند.
... [مشاهده متن کامل]
برخلاف تصور عمومی، اولین تهاجم بزرگ اعراب به ایران در دوره خلافت راشدین در سال ۶۳۷ میلادی ( ۱۵ هجری قمری ) صورت نگرفت؛ بلکه اولین تهاجم بزرگ اعراب به ایران در سال ۳۱۸ میلادی و به فرماندهی قروه بن مخلب صورت گرفت. آنها به شوش حمله کردند و بعد از فتح شهر، هرچه قابل حمل بود را به تاراج بردند و تمامی مردان و زنان جوان شهر را نیز به اسارت برده و شهر را ویران نمودند.
تا پیش از بالغ شدن شاهپور دوم، دربار ساسانی آشفته و بدون پادشاه بود و شاهنشاهی به دست ملکه ایفرا و وزرای ساسانی اداره می شد. قبایل متحد شده عرب از این فرصت استفاده کرده و به سرزمین های ایرانشهر هجوم بردند و مناطق حاصلخیز فرات را غارت و تخریب کردند. این حملات، درحالی بود که ایرانیان پیش از آن بارها با اعراب مدارا کرده بودند.
قبایل متحد اعراب نه تنها به شوش، بلکه به استان فارس و شهر گور نیز تعرض کرده بودند و قصد حمله به تیسفون پایتخت شاهنشاهی ساسانی را داشتند.
شاهپور پس از بالغ شدن، اولین کاری که کرد، گرد آوردن لشکری توانمند برای تنبه تازیان مهاجم بود و درحالی که تنها ۱۶ سال داشت، به نبرد با آنان شتافت.
شاپور دوم در سن ۱۶ سالگی لشکرکشی علیه اعراب را شخصاً رهبری کرد. به گفته طبری، او ۱۰۰۰ سواره نظام زبده را برای لشکرکشی انتخاب کرد که ممکن است اشاره ای به واحد پشتیگبان بوده باشد. اولین جنگ های وی در جنوب عراق و سپس حواشی خلیج فارس بود. در این نبرد ها شاهپور با وجود داشتن سپاهی بسیار کمتر، تازیان را شکست داد و قبایل بنی بکر و بنی تغلب را که با تشویق رومیان به منطقه فرات آمده بودند، بیرون راند و آنان را راهی بیابان های شمال عربستان کرد.
او عمدتاً علیه قبیله ایاد در آسورستان لشکرکشی کرد و پس از آن از خلیج فارس گذشت و به الخط ( منطقه ای بین بحرین و قطر کنونی ) رسید. سپس به بنی تمیم در کوه های حجر حمله کرد. شاپور تعداد زیادی از تازیان را کشت و با پر کردن چاه هایشان با شن، ذخایر آب شان را از بین برد.
او پس از برخورد با اعراب شرق عربستان، به لشکرکشی خود به غرب عربستان و بیابان های شام ادامه داد و در آنجا به چندین شهر اعراب غسانی حمله کرد و به روایتی حتی تا مدینه هم پیش رفت.
... [مشاهده متن کامل]
برخلاف تصور عمومی، اولین تهاجم بزرگ اعراب به ایران در دوره خلافت راشدین در سال ۶۳۷ میلادی ( ۱۵ هجری قمری ) صورت نگرفت؛ بلکه اولین تهاجم بزرگ اعراب به ایران در سال ۳۱۸ میلادی و به فرماندهی قروه بن مخلب صورت گرفت. آنها به شوش حمله کردند و بعد از فتح شهر، هرچه قابل حمل بود را به تاراج بردند و تمامی مردان و زنان جوان شهر را نیز به اسارت برده و شهر را ویران نمودند.
تا پیش از بالغ شدن شاهپور دوم، دربار ساسانی آشفته و بدون پادشاه بود و شاهنشاهی به دست ملکه ایفرا و وزرای ساسانی اداره می شد. قبایل متحد شده عرب از این فرصت استفاده کرده و به سرزمین های ایرانشهر هجوم بردند و مناطق حاصلخیز فرات را غارت و تخریب کردند. این حملات، درحالی بود که ایرانیان پیش از آن بارها با اعراب مدارا کرده بودند.
قبایل متحد اعراب نه تنها به شوش، بلکه به استان فارس و شهر گور نیز تعرض کرده بودند و قصد حمله به تیسفون پایتخت شاهنشاهی ساسانی را داشتند.
شاهپور پس از بالغ شدن، اولین کاری که کرد، گرد آوردن لشکری توانمند برای تنبه تازیان مهاجم بود و درحالی که تنها ۱۶ سال داشت، به نبرد با آنان شتافت.
شاپور دوم در سن ۱۶ سالگی لشکرکشی علیه اعراب را شخصاً رهبری کرد. به گفته طبری، او ۱۰۰۰ سواره نظام زبده را برای لشکرکشی انتخاب کرد که ممکن است اشاره ای به واحد پشتیگبان بوده باشد. اولین جنگ های وی در جنوب عراق و سپس حواشی خلیج فارس بود. در این نبرد ها شاهپور با وجود داشتن سپاهی بسیار کمتر، تازیان را شکست داد و قبایل بنی بکر و بنی تغلب را که با تشویق رومیان به منطقه فرات آمده بودند، بیرون راند و آنان را راهی بیابان های شمال عربستان کرد.
او عمدتاً علیه قبیله ایاد در آسورستان لشکرکشی کرد و پس از آن از خلیج فارس گذشت و به الخط ( منطقه ای بین بحرین و قطر کنونی ) رسید. سپس به بنی تمیم در کوه های حجر حمله کرد. شاپور تعداد زیادی از تازیان را کشت و با پر کردن چاه هایشان با شن، ذخایر آب شان را از بین برد.
او پس از برخورد با اعراب شرق عربستان، به لشکرکشی خود به غرب عربستان و بیابان های شام ادامه داد و در آنجا به چندین شهر اعراب غسانی حمله کرد و به روایتی حتی تا مدینه هم پیش رفت.
