مقالات مرتبط: گسترش روم در آیبریا
جنگ های سلتیبری به سلسله نبردهایی گفته می شود که در پی سه شورش بزرگ سلتیبری ها در برابر سلطه گری رومیان در هیسپانیا به راه افتاد. از جمله قبایل درگیر جنگ، پلندون ها، آرواکی ها، لوسون ها، تیتی ها و بلی ها بودند که اتحاد ضعبف و از سر ناچاری بین این قبایل وجود داشت.
پس از اتمام جنگ پونیک دوم، کارتاژی ها کنترل سرزمین های اسپانیایی خود را به روم واگذار کردند. سلتیبری ها با این استان جدید رومی مرز مشترک داشتند. رفته رفته آنها شروع به مقابله و رویارویی با ارتش رومی کردند که در مناطق اطراف سلتیبریا فعالیت می کرد و این منجر به جنگ اول سلتیبری شد. پیروزی رومیان در این جنگ و قراردادهای صلحی که توسط گرائکوس پرائتور رومی با چندین قبایل ایجاد شد، منجر به ۲۴ سال صلح موقت شد.
در سال ۱۵۴ قبل از میلاد، مجلس سنای روم با ساخت یک مدار دیواری توسط قبیله بلی در شهر سگدا مخالفت کرد که در نهایت منجر به اعلام جنگ شد. بدین ترتیب، جنگ دوم سلتیبری ( ۱۵۴–۱۵۲ قبل از میلاد ) آغاز شد. که حداقل سه قبیله سلتیبری در جنگ شرکت داشتند: تیتی، بلی ( شهرهای سگدا و نرتوبریگا ) و آرواکی ( شهرهای نومانتیا، آکسینوم و اوسیلیس ) . پس از چند پیروزی اولیه سلتیبری ها، کنسول مارکوس کلودیوس مارسلوس شکست هایی را بر متحدان وارد کرد و در نهایت با سلتیبری ها صلح کرد. کنسول بعدی، لوسیوس لیسینیوس لوکولوس، به واکائی، قبیله ای که در دره مرکزی دورو زندگی می کردند و با روم در جنگ نبودند، حمله کرد. او این کار را بدون مجوز مجلس سنا انجام داد، به این بهانه که واکائی ها با کارپتانی ها بدرفتاری کرده اند. جنگ دوم سلتیبری با جنگ لوسیتانی ( ۱۵۴–۱۵۰ قبل از میلاد ) همپوشانی داشت.
سومین شورش بزرگ پس از جنگ های سلتیبری، جنگ نومانتین ( ۱۴۳–۱۳۳ قبل از میلاد ) بود که گاهی به عنوان جنگ سوم سلتیبری در نظر گرفته می شود.
رومی ها سرزمین های کارتاژی در جنوب هیسپانیا زمانی که آنها را در نبرد ایلیپا در سال ۲۰۶ قبل از میلاد در جریان جنگ دوم پونیک ( ۲۱۸–۲۰۱ قبل از میلاد ) شکست دادند، تصرف کردند. پس از جنگ، آنها دو استان رومی را تأسیس کردند: هیسپانیا سیتریور ( اسپانیا نزدیکتر ) در امتداد بیشتر سواحل شرقی، منطقه ای تقریباً مطابق با جوامع خودمختار مدرن آراگون، کاتالونیا و والنسیا، و استان هیسپانیا اولتریور ( اسپانیا بیشتر ) در جنوب. تقریباً با اندلس مدرن مطابقت دارد. طغیان های متعددی توسط بسیاری از قبایل هیسپانیا، از جمله قبایل در داخل و خارج از قلمرو روم، در بیشتر سال ها به مدت ۹۸ سال، تا پایان جنگ اول سلتیبری در سال ۱۷۹ قبل از میلاد وجود داشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجنگ های سلتیبری به سلسله نبردهایی گفته می شود که در پی سه شورش بزرگ سلتیبری ها در برابر سلطه گری رومیان در هیسپانیا به راه افتاد. از جمله قبایل درگیر جنگ، پلندون ها، آرواکی ها، لوسون ها، تیتی ها و بلی ها بودند که اتحاد ضعبف و از سر ناچاری بین این قبایل وجود داشت.
پس از اتمام جنگ پونیک دوم، کارتاژی ها کنترل سرزمین های اسپانیایی خود را به روم واگذار کردند. سلتیبری ها با این استان جدید رومی مرز مشترک داشتند. رفته رفته آنها شروع به مقابله و رویارویی با ارتش رومی کردند که در مناطق اطراف سلتیبریا فعالیت می کرد و این منجر به جنگ اول سلتیبری شد. پیروزی رومیان در این جنگ و قراردادهای صلحی که توسط گرائکوس پرائتور رومی با چندین قبایل ایجاد شد، منجر به ۲۴ سال صلح موقت شد.
در سال ۱۵۴ قبل از میلاد، مجلس سنای روم با ساخت یک مدار دیواری توسط قبیله بلی در شهر سگدا مخالفت کرد که در نهایت منجر به اعلام جنگ شد. بدین ترتیب، جنگ دوم سلتیبری ( ۱۵۴–۱۵۲ قبل از میلاد ) آغاز شد. که حداقل سه قبیله سلتیبری در جنگ شرکت داشتند: تیتی، بلی ( شهرهای سگدا و نرتوبریگا ) و آرواکی ( شهرهای نومانتیا، آکسینوم و اوسیلیس ) . پس از چند پیروزی اولیه سلتیبری ها، کنسول مارکوس کلودیوس مارسلوس شکست هایی را بر متحدان وارد کرد و در نهایت با سلتیبری ها صلح کرد. کنسول بعدی، لوسیوس لیسینیوس لوکولوس، به واکائی، قبیله ای که در دره مرکزی دورو زندگی می کردند و با روم در جنگ نبودند، حمله کرد. او این کار را بدون مجوز مجلس سنا انجام داد، به این بهانه که واکائی ها با کارپتانی ها بدرفتاری کرده اند. جنگ دوم سلتیبری با جنگ لوسیتانی ( ۱۵۴–۱۵۰ قبل از میلاد ) همپوشانی داشت.
سومین شورش بزرگ پس از جنگ های سلتیبری، جنگ نومانتین ( ۱۴۳–۱۳۳ قبل از میلاد ) بود که گاهی به عنوان جنگ سوم سلتیبری در نظر گرفته می شود.
رومی ها سرزمین های کارتاژی در جنوب هیسپانیا زمانی که آنها را در نبرد ایلیپا در سال ۲۰۶ قبل از میلاد در جریان جنگ دوم پونیک ( ۲۱۸–۲۰۱ قبل از میلاد ) شکست دادند، تصرف کردند. پس از جنگ، آنها دو استان رومی را تأسیس کردند: هیسپانیا سیتریور ( اسپانیا نزدیکتر ) در امتداد بیشتر سواحل شرقی، منطقه ای تقریباً مطابق با جوامع خودمختار مدرن آراگون، کاتالونیا و والنسیا، و استان هیسپانیا اولتریور ( اسپانیا بیشتر ) در جنوب. تقریباً با اندلس مدرن مطابقت دارد. طغیان های متعددی توسط بسیاری از قبایل هیسپانیا، از جمله قبایل در داخل و خارج از قلمرو روم، در بیشتر سال ها به مدت ۹۸ سال، تا پایان جنگ اول سلتیبری در سال ۱۷۹ قبل از میلاد وجود داشت.
wiki: جنگ های سلتیبری