جنگ های رمزنگاری

جنگهای رمزنگاری نامی غیررسمی برای تلاشهای ایالات متحده و دولتهای متفقین برای محدود کردن دسترسی عموم و کشورهای خارجی به رمزنگاری است که برای مقاومت در برابر رمزگشایی توسط آژانس های اطلاعاتی ملی ( به ویژه NSA ایالات متحده ) است. [ ۲]
در اوایل جنگ سرد، ایالات متحده و متحدانش یک سری مفصل از مقررات کنترل صادرات را تهیه کردند که برای جلوگیری از سقوط طیف وسیعی از فن آوری غربی به دست دیگران، به ویژه بلوک شرق، طراحی شده بود. تمام صادرات فن آوری طبقه بندی شده به عنوان «حیاتی» نیاز به مجوز داشت.
طی این دوران به طور کل از دو نوع فناوری محافظت می شد: فناوری فقط با سلاح های جنگی ( "مهمات" ) و فن آوری استفاده دوگانه که کاربردهای تجاری نیز داشتند. در ایالات متحده، صادرات فناوری استفاده دوگانه توسط وزارت بازرگانی کنترل می شد، در حالی که مهمات توسط وزارت امور خارجه کنترل می شد. از آنجا که در دورهٔ پایان جنگ جهانی دوم، بازار رمزنگاری تقریباً کاملاً نظامی بود، فناوری رمزگذاری ( تکنیک ها و همچنین تجهیزات و پس از اهمیت رایانه ها، نرم افزار رمزنگاری ) به عنوان کالای XIII در لیست مهمات ایالات متحده قرار گرفت . کنترل چند ملیتی صادرات رمزنگاری در غرب شکاف جنگ سرد از طریق مکانیسم های کاکام انجام شد.