جنگ نهر یا کریک ( انگلیسی: Creek War ) ( ۱۸۱۳–۱۸۱۴ ) که به جنگ چوب سرخ یا چوب دست سرخ و جنگ داخلی نهر نیز مشهور است جنگی محلی بین گروه های مخالف همدیگر کریک، امپراطوریهای اروپایی و ایالات متحده بود که به طور کلی در آلابامای امروزی و در امتداد ساحل خلیج رخ داد. عمده اختلافات جنگ بین نیروهای شبه نظامی ایالتی و کریک های «چوب سرخ» آغاز شد.
جنگ کریک بخشی از جنگ های سرخ پوستان می باشد که از ۱۶۲۲ به مدت ۳ تا ۴ قرن طول کشید. این جنگ معمولاً به عنوان بخشی از جنگ ۱۸۱۲ شمرده می شود زیرا تحت تأثیر نبرد تکامسه در شمال غرب قدیم بود، همزمان بود با جنگ آمریکایی - بریتانیایی پس از استقلال از استعمار و شرکت کنندگان بسیاری را درگیر کرد، چوب سرخی ها خواستار حمایت بریتانیا شده بودند و به الکساندر کاکرین کمک کردند که به سمت نیواورلئانز پیشروی کند.
جنگ کریک با اختلافی داخلی در بین کنفدراسیون کریک آغاز شد، اما نیروهای شبه نظامی سفید سریعاً درگیر آن شدند. تجار بریتانیایی فلوریدا درست مثل دولت اسپانیایی به خاطر منافع مشترکشان با چوب سرخی ها برای جلوگیری از گسترش ایالات متحده به منطقه آنها، آنها را با سلاح گرم و تدارکات تأمین می کردند.
جنگ به طور مؤثر با معاهده قلعه جکسون در اوت ۱۸۱۴ تمام شد جایی که ژنرال اندرو جکسون از شمال، ائتلاف ایالت های متحد جدایی طلب[ ۱] کریکی جنوبی را مجبور کرد که بیش از ۲۱ میلیون جریب فرنگی معادل ۸۴۹۸۴ کیلومتر مربع را به دولت واگذار کنند که امروزه جرجیای جنوبی و آلابامای مرکزی را تشکیل می دهد. این زمین ها هم از متحدان کریک گرفته شد هم از چوب سرخی ها ( طرفین آغاز جنگ داخلی ) . [ ۲]
همین ایالت های جنوبی[ ۱] که با امپراطوری های اروپایی متحد شده بودند چند دهه بعد به عنوان حامیان برده داری و مخالف قانون لغو برده داری وارد جنگ داخلی با شمالی ها شدند.
. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجنگ کریک بخشی از جنگ های سرخ پوستان می باشد که از ۱۶۲۲ به مدت ۳ تا ۴ قرن طول کشید. این جنگ معمولاً به عنوان بخشی از جنگ ۱۸۱۲ شمرده می شود زیرا تحت تأثیر نبرد تکامسه در شمال غرب قدیم بود، همزمان بود با جنگ آمریکایی - بریتانیایی پس از استقلال از استعمار و شرکت کنندگان بسیاری را درگیر کرد، چوب سرخی ها خواستار حمایت بریتانیا شده بودند و به الکساندر کاکرین کمک کردند که به سمت نیواورلئانز پیشروی کند.
جنگ کریک با اختلافی داخلی در بین کنفدراسیون کریک آغاز شد، اما نیروهای شبه نظامی سفید سریعاً درگیر آن شدند. تجار بریتانیایی فلوریدا درست مثل دولت اسپانیایی به خاطر منافع مشترکشان با چوب سرخی ها برای جلوگیری از گسترش ایالات متحده به منطقه آنها، آنها را با سلاح گرم و تدارکات تأمین می کردند.
جنگ به طور مؤثر با معاهده قلعه جکسون در اوت ۱۸۱۴ تمام شد جایی که ژنرال اندرو جکسون از شمال، ائتلاف ایالت های متحد جدایی طلب[ ۱] کریکی جنوبی را مجبور کرد که بیش از ۲۱ میلیون جریب فرنگی معادل ۸۴۹۸۴ کیلومتر مربع را به دولت واگذار کنند که امروزه جرجیای جنوبی و آلابامای مرکزی را تشکیل می دهد. این زمین ها هم از متحدان کریک گرفته شد هم از چوب سرخی ها ( طرفین آغاز جنگ داخلی ) . [ ۲]
همین ایالت های جنوبی[ ۱] که با امپراطوری های اروپایی متحد شده بودند چند دهه بعد به عنوان حامیان برده داری و مخالف قانون لغو برده داری وارد جنگ داخلی با شمالی ها شدند.
. [ ۳]
wiki: جنگ نهر