جنگ نخست چچن ( روسی: Первая чеченская война ) که با نام های لشکرکشی نخست چچن ( روسی: Пе́рвая чече́нская кампа́ния ) یا جنگ نخست روسی - چچنی نیز شناخته می شود مجموعه درگیری نظامی میان فدراسیون روسیه و جمهوری چچن ایچکریا که از دسامبر ۱۹۹۴ تا اوت ۱۹۹۶ در جریان بود. بعد از درگیری های اولیه سال های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۵ و نبرد خونین گروزنی نیروهای فدرال روسی تلاش کردند تا کنترل خود را بر مناطق کوهستانی چچن بیشتر کنند اما با وجود برتری نظامی روس ها از نظر تعداد نیروی انسانی، نیروی هوایی و آتش توپخانه ای، توسط چریک های چچنی مجبور به عقب نشینی شدند. این اقدام باعث تضعیف جدی روحیه نیروهای فدرال شد و نارضایتی عمومی مردم روسیه را در پی داشت به طوری که بوریس یلتسین، رئیس جمهور روسیه، مجبور به اعلام آتش بس شد و در سال ۱۹۹۶ معاهده صلح روسیه - چچن را امضا کرد. این جنگ یک فاجعه نظامی در تاریخ روسیه است.
... [مشاهده متن کامل]
آمار رسمی تلفات ارتش روسیه ۵٬۷۳۲ نفر می باشد این در حالیست که بسیاری این عدد را ۳٬۵۰۰ الی ۷٬۵۰۰ و در برخی مواقع حتی تا ۱۴٬۰۰۰ تن نیز تخمین می زنند. آمار دقیقی از تعداد تلفات جناح چچنی در دست نیست و منابع مختلف این تعداد را ۳٬۰۰۰ الی ۱۷٬۳۹۱ کشته یا مفقود تخمین می زنند. منابع مختلف تلفات غیرنظامیان را ۳۰٬۰۰۰ الی ۱۰۰٬۰۰۰ کشته و نزدیک به ۲۰۰٬۰۰۰ مجروح تخمین می زنند با این وجود چیزی بالغ بر ۵۰۰٬۰۰۰ تن بر اثر این جنگ مجبور به مهاجرت اجباری و ترک شهرها روستاهای ویران خود شدند. همچنین این درگیری ها به دلیل خشونت و تبعیض علیه گروه های غیر چچنی باعث کاهش شمار آن ها در مناطق تحت کنترل جمهوری چچن ایچکریا شد.
پس از درگیری های بلند مدتی که طی سال ۱۸۱۷ تا ۱۸۶۴ تحت عنوان جنگ قفقاز بین امپراتوری روسیه و امامت قفقاز در جریان بود سرانجام ارتش روسیه چچن را فتح کرد و بدین ترتیب در دهه ۱۸۷۰ میلادی چچن ضمیمه خاک روسیه شد. تلاش چچنی ها برای استقلال از روسیه در پی انقلاب فوریه ۱۹۱۷ نیز شکست خورد و نتیجه ای در پی نداشت و بدین ترتیب در دسامبر ۱۹۲۲ چچن بخشی از اتحاد جماهیر شوروی شد. در سال ۱۹۳۶ جوزف استالین، رهبر شوروی، فرمان تأسیس جمهوری سوسیالیستی شوروی خودمختار چچن - اینگوشی را صادر کرد. در سال ۱۹۴۴ به فرمان لاورنتی بریا، رئیس کمیساریای خلق در امور داخلی شوروی، بیش از نیم میلیون نفر از مردم چچن، اینگوش و برخی دیگر از مردمان قفقاز شمالی مجبور به مهاجرت به سیبری و آسیای مرکزی شدند. دلیل رسمی این اقدام مشارکت با قوای آلمان طی شورش ۱۹۴۰ - ۴۴ چچن اعلام شد با این وجود ده ها هزار نفر از تبعید شدگان چچنی افرادی بودند که همگام با ارتش شوروی با آلمان ها می جنگیدند. در پی این وقایع مقامات شوروی جمهوری چچن - اینگوشی را ملغی کردند ولی در نهایت در سال ۱۹۵۷ نیکیتا خروشچف، رهبر جدید شوروی به مردم چچن و اینگوشتیا اجازه بازگشت به سرزمین های خود و تأسیس مجدد جمهوری سوسیالیستی چچن - اینگوشی را داد.
... [مشاهده متن کامل]
آمار رسمی تلفات ارتش روسیه ۵٬۷۳۲ نفر می باشد این در حالیست که بسیاری این عدد را ۳٬۵۰۰ الی ۷٬۵۰۰ و در برخی مواقع حتی تا ۱۴٬۰۰۰ تن نیز تخمین می زنند. آمار دقیقی از تعداد تلفات جناح چچنی در دست نیست و منابع مختلف این تعداد را ۳٬۰۰۰ الی ۱۷٬۳۹۱ کشته یا مفقود تخمین می زنند. منابع مختلف تلفات غیرنظامیان را ۳۰٬۰۰۰ الی ۱۰۰٬۰۰۰ کشته و نزدیک به ۲۰۰٬۰۰۰ مجروح تخمین می زنند با این وجود چیزی بالغ بر ۵۰۰٬۰۰۰ تن بر اثر این جنگ مجبور به مهاجرت اجباری و ترک شهرها روستاهای ویران خود شدند. همچنین این درگیری ها به دلیل خشونت و تبعیض علیه گروه های غیر چچنی باعث کاهش شمار آن ها در مناطق تحت کنترل جمهوری چچن ایچکریا شد.
پس از درگیری های بلند مدتی که طی سال ۱۸۱۷ تا ۱۸۶۴ تحت عنوان جنگ قفقاز بین امپراتوری روسیه و امامت قفقاز در جریان بود سرانجام ارتش روسیه چچن را فتح کرد و بدین ترتیب در دهه ۱۸۷۰ میلادی چچن ضمیمه خاک روسیه شد. تلاش چچنی ها برای استقلال از روسیه در پی انقلاب فوریه ۱۹۱۷ نیز شکست خورد و نتیجه ای در پی نداشت و بدین ترتیب در دسامبر ۱۹۲۲ چچن بخشی از اتحاد جماهیر شوروی شد. در سال ۱۹۳۶ جوزف استالین، رهبر شوروی، فرمان تأسیس جمهوری سوسیالیستی شوروی خودمختار چچن - اینگوشی را صادر کرد. در سال ۱۹۴۴ به فرمان لاورنتی بریا، رئیس کمیساریای خلق در امور داخلی شوروی، بیش از نیم میلیون نفر از مردم چچن، اینگوش و برخی دیگر از مردمان قفقاز شمالی مجبور به مهاجرت به سیبری و آسیای مرکزی شدند. دلیل رسمی این اقدام مشارکت با قوای آلمان طی شورش ۱۹۴۰ - ۴۴ چچن اعلام شد با این وجود ده ها هزار نفر از تبعید شدگان چچنی افرادی بودند که همگام با ارتش شوروی با آلمان ها می جنگیدند. در پی این وقایع مقامات شوروی جمهوری چچن - اینگوشی را ملغی کردند ولی در نهایت در سال ۱۹۵۷ نیکیتا خروشچف، رهبر جدید شوروی به مردم چچن و اینگوشتیا اجازه بازگشت به سرزمین های خود و تأسیس مجدد جمهوری سوسیالیستی چچن - اینگوشی را داد.
