جنگ صلیبی ونیزی، اردوکشی ای به سرزمین مقدس از سوی جمهوری ونیز در میان سال های ۱۱۲۲ تا ۱۱۲۴ میلادی بود که به تسخیر شهر صور انجامید. این جنگ یکی از مهم ترین پیروزی های پادشاهی اورشلیم در آغاز دوره ای تاریخی بود که به بیشترین میزان گسترشش در هنگام فرمانروایی بالدوین دوم دست یافته بود. ونیزی ها موفق شدند تا امتیازات تجاری ارزشمندی را در صور به دست آورند. ونیزی ها در هنگام رفتن به سرزمین مقدس و همچنین در مسیر بازگشتنشان، با تاخت وتاز در سرزمین های امپراتوری بیزانس، آنان را وادار به پذیرش توسعهٔ امتیازات تجاری شان با امپراتوری کردند.
بالدوین دوم برادر زادهٔ بالدوین یکم پادشاه اورشلیم و همچنین کنت ادسا در بین سال های ۱۱۰۰ تا ۱۱۱۸ بوده است. در سال ۱۱۱۸، عمویش درگذشت و او به عنوان پادشاه اورشلیم بر تخت نشست. [ ۱] در نبرد زمین خونین، که در نزدیکی سرمدا و در ۲۸ ژوئن ۱۱۱۹ روی داد، فرانک ها شکست سنگینی از ایلغازی حاکم ماردین خوردند. پس از آن سال، بالدوین دوباره کنترل برخی از سرزمین ها را بازپس گرفت، اما فرانک ها به شدت تضغیف شده بودند. [ ۲] بالدوین از پاپ کالیکتوس دوم درخواست کمک نمود؛ و پاپ این درخواست کمک را به جمهوری ونیز واگذار کرد. [ ۳]
شرایط جنگ صلیبی از راه مذاکره بین نمایندگان بالدوین دوم و دوک ونیز، مورد پذیرش قرار گرفت. هنگامی که ونیزی ها تصمیم به مشارکت در جنگ گرفتند، پاپ کالیکتوس دوم نشان پاپی خود را برای تأیید نمودن این اقدام برایشان فرستاد، در نخستین شورای لاتران او تأیید نموده بود که ونیزی ها نیز از امتیازات جنگ صلیبی برخوردار خواهند بود که شامل، بخشش گناهانشان نیز می شد. [ ۴] کلیسا همچنین حمایتش را به اموال و خانواده های جنگجویان صلیبی گسترش داد. [ ۵]
در سال ۱۱۲۲، دُج ونیز، دمینیکو میشیل، جنگ صلیبی دریایی را آغاز نمود. [ ۶] ناوگان ونیزی شامل بیش از ۱۲۰ کشتی می شد و بیش از ۱۵۰۰۰ مرد جنگی را حمل می کرد، تالاب ونتزیا را در ۸ اوت ۱۱۲۲ ترک کردند. [ ۳] به نظر می رسد این نخستین باری بود که در جنگ های صلیبی، شوالیه ها، اسب هایشان را نیز با خود به همراه می آوردند. [ ۷] آنان کورفو را که در مالکیت امپراتوری بیزانس بود بخاطر درگیری بر سر امتیازات تجاری تسخیر کردند. [ ۶] در ۱۱۲۳ بالدوین دوم بوسیلهٔ بیگ ماردین و امیر حلب، اسیر شد و در خارپوت زندانی شد. Eustace Graverius به عنوان نایب السلطنه اورشلیم برگزیده شد. [ ۱] ونیزی ها با شنیدن این اخبار، محاصرهٔ کورفو را رها کردند و خود را در ماه مه ۱۱۲۳ به سواحل فلسطین رساندند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبالدوین دوم برادر زادهٔ بالدوین یکم پادشاه اورشلیم و همچنین کنت ادسا در بین سال های ۱۱۰۰ تا ۱۱۱۸ بوده است. در سال ۱۱۱۸، عمویش درگذشت و او به عنوان پادشاه اورشلیم بر تخت نشست. [ ۱] در نبرد زمین خونین، که در نزدیکی سرمدا و در ۲۸ ژوئن ۱۱۱۹ روی داد، فرانک ها شکست سنگینی از ایلغازی حاکم ماردین خوردند. پس از آن سال، بالدوین دوباره کنترل برخی از سرزمین ها را بازپس گرفت، اما فرانک ها به شدت تضغیف شده بودند. [ ۲] بالدوین از پاپ کالیکتوس دوم درخواست کمک نمود؛ و پاپ این درخواست کمک را به جمهوری ونیز واگذار کرد. [ ۳]
شرایط جنگ صلیبی از راه مذاکره بین نمایندگان بالدوین دوم و دوک ونیز، مورد پذیرش قرار گرفت. هنگامی که ونیزی ها تصمیم به مشارکت در جنگ گرفتند، پاپ کالیکتوس دوم نشان پاپی خود را برای تأیید نمودن این اقدام برایشان فرستاد، در نخستین شورای لاتران او تأیید نموده بود که ونیزی ها نیز از امتیازات جنگ صلیبی برخوردار خواهند بود که شامل، بخشش گناهانشان نیز می شد. [ ۴] کلیسا همچنین حمایتش را به اموال و خانواده های جنگجویان صلیبی گسترش داد. [ ۵]
در سال ۱۱۲۲، دُج ونیز، دمینیکو میشیل، جنگ صلیبی دریایی را آغاز نمود. [ ۶] ناوگان ونیزی شامل بیش از ۱۲۰ کشتی می شد و بیش از ۱۵۰۰۰ مرد جنگی را حمل می کرد، تالاب ونتزیا را در ۸ اوت ۱۱۲۲ ترک کردند. [ ۳] به نظر می رسد این نخستین باری بود که در جنگ های صلیبی، شوالیه ها، اسب هایشان را نیز با خود به همراه می آوردند. [ ۷] آنان کورفو را که در مالکیت امپراتوری بیزانس بود بخاطر درگیری بر سر امتیازات تجاری تسخیر کردند. [ ۶] در ۱۱۲۳ بالدوین دوم بوسیلهٔ بیگ ماردین و امیر حلب، اسیر شد و در خارپوت زندانی شد. Eustace Graverius به عنوان نایب السلطنه اورشلیم برگزیده شد. [ ۱] ونیزی ها با شنیدن این اخبار، محاصرهٔ کورفو را رها کردند و خود را در ماه مه ۱۱۲۳ به سواحل فلسطین رساندند. [ ۶]
wiki: جنگ صلیبی ونیزی