جنگ شوروی - افغانستان به ۹ سال ( ۶جدی/دی ۱۳۵۸ش ـ ۲۶ جدی/دی ۱۳۶۷ش ) حضور و درگیری ارتش اتحاد جماهیر شوروی در افغانستان برای پشتیبانی از دولت کمونیست جمهوری دموکراتیک افغانستان در مقابل نیروهای مجاهدین افغانستان و داوطلبان خارجی عرب در این کشور گفته می شود.
... [مشاهده متن کامل]
در ۶ جدی/دی ۱۳۵۸ش ( ۲۴ دسامبر ۱۹۷۹م ) به فرمان لئونید برژنف رهبر شوروی، سپاه چهلم این کشور از طریق مرزهای شمالی وارد افغانستان شد و در دوران میخائیل گورباچف آخرین رهبر شوروی و براساس توافق ژنو ( فروردین ۱۳۶۷ش/آوریل ۱۹۸۸م ) عقب نشینی نیروهای شوروی در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۶۷ ( ۱۵ می ۱۹۸۸ ) آغاز و آخرین گروه در ۲۶ بهمن ۱۳۶۷ ( ۱۵ فوریه ۱۹۸۹ ) از افغانستان خارج شدند.
این جنگ بیش از یک میلیون کشته و نزدیک به پنج میلیون مهاجر و آواره بر جای گذاشت.
گروه های مجاهدین که علیه دولت افغانستان و نیروهای شوروی فعالیت داشتند، مورد پشتیبانی های سیاسی و نظامی ایالات متحده آمریکا، اروپای غربی، پاکستان، عربستان، کشورهای پیرامون خلیج فارس و ایران قرار داشتند و در مقابل دولت افغانستان مورد پشتیبانی شوروی و هند قرار گرفته بود. حمایت دهلی نو از کابل صرفاً سیاسی بود اما روس ها از دولت کمونیستی کابل حمایت سیاسی، نظامی و اقتصادی تمام و کمالی به عمل می آورند.
جنگ افغانستان نقطه عطف مهمی در دوران جنگ سرد محسوب می گردد و همچنین سهم بزرگی بر پایان جنگ سرد داشت. به واسطه روند طولانی جنگ، جنگ افغانستان به «جنگ ویتنام شوروی» تشبیه شده و از دیگر نام های مشهور آن «تله خرس» می باشد.
کمک های همه جانبه اتحاد جماهیر شوروی به سرعت از سال ۱۲۹۸ ش ( ۱۹۱۹ م ) با استقلال این کشور از انگلستان، در دوران سلطنت امان الله شاه آغاز شد و همچنین اولین کشوری در جهان بود که استقلال آن کشور را به رسمیت شناخت. این پشتیبانی ها در زمانی صورت می گرفت که هنوز از انقلاب روسیه چندی نگذشته بود و هنگامی که حکومت تازه تأسیس روسیه، خود درگیر جنگ داخلی با طرفداران رژیم سابق تزاری معروف به روس های سفید بود. در آن زمان این کشور اقدام به تهیه سلاح های سبک، مهمات و تأمین زرادخانه، کارخانه باروت سازی، تعدادی هواپیما و ( مطابق اسناد منتشره از منابع شوروی ) مبلغ یک میلیون روبل طلا جهت پشتیبانی از مقاومت افغان ها در طول جنگ سوم انگلیس و افغانستان نمود، در موردی دیگر به دنبال ممنوعیت ترانزیت کالاهای افغان از خاک هندوستان ( پاکستان کنونی ) ، با ایجاد معاهده ای، کالاهای افغانستان بدون پرداخت عوارض از خاک شوروی عبور می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در ۶ جدی/دی ۱۳۵۸ش ( ۲۴ دسامبر ۱۹۷۹م ) به فرمان لئونید برژنف رهبر شوروی، سپاه چهلم این کشور از طریق مرزهای شمالی وارد افغانستان شد و در دوران میخائیل گورباچف آخرین رهبر شوروی و براساس توافق ژنو ( فروردین ۱۳۶۷ش/آوریل ۱۹۸۸م ) عقب نشینی نیروهای شوروی در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۶۷ ( ۱۵ می ۱۹۸۸ ) آغاز و آخرین گروه در ۲۶ بهمن ۱۳۶۷ ( ۱۵ فوریه ۱۹۸۹ ) از افغانستان خارج شدند.
این جنگ بیش از یک میلیون کشته و نزدیک به پنج میلیون مهاجر و آواره بر جای گذاشت.
گروه های مجاهدین که علیه دولت افغانستان و نیروهای شوروی فعالیت داشتند، مورد پشتیبانی های سیاسی و نظامی ایالات متحده آمریکا، اروپای غربی، پاکستان، عربستان، کشورهای پیرامون خلیج فارس و ایران قرار داشتند و در مقابل دولت افغانستان مورد پشتیبانی شوروی و هند قرار گرفته بود. حمایت دهلی نو از کابل صرفاً سیاسی بود اما روس ها از دولت کمونیستی کابل حمایت سیاسی، نظامی و اقتصادی تمام و کمالی به عمل می آورند.
جنگ افغانستان نقطه عطف مهمی در دوران جنگ سرد محسوب می گردد و همچنین سهم بزرگی بر پایان جنگ سرد داشت. به واسطه روند طولانی جنگ، جنگ افغانستان به «جنگ ویتنام شوروی» تشبیه شده و از دیگر نام های مشهور آن «تله خرس» می باشد.
کمک های همه جانبه اتحاد جماهیر شوروی به سرعت از سال ۱۲۹۸ ش ( ۱۹۱۹ م ) با استقلال این کشور از انگلستان، در دوران سلطنت امان الله شاه آغاز شد و همچنین اولین کشوری در جهان بود که استقلال آن کشور را به رسمیت شناخت. این پشتیبانی ها در زمانی صورت می گرفت که هنوز از انقلاب روسیه چندی نگذشته بود و هنگامی که حکومت تازه تأسیس روسیه، خود درگیر جنگ داخلی با طرفداران رژیم سابق تزاری معروف به روس های سفید بود. در آن زمان این کشور اقدام به تهیه سلاح های سبک، مهمات و تأمین زرادخانه، کارخانه باروت سازی، تعدادی هواپیما و ( مطابق اسناد منتشره از منابع شوروی ) مبلغ یک میلیون روبل طلا جهت پشتیبانی از مقاومت افغان ها در طول جنگ سوم انگلیس و افغانستان نمود، در موردی دیگر به دنبال ممنوعیت ترانزیت کالاهای افغان از خاک هندوستان ( پاکستان کنونی ) ، با ایجاد معاهده ای، کالاهای افغانستان بدون پرداخت عوارض از خاک شوروی عبور می کرد.
