جنگ رزها یا جنگ گل ها ( به انگلیسی: Wars of the Roses ) نام جنگ هایی بود که در نیمهٔ دوم سدهٔ پانزدهم در فاصلهٔ سال های ۱۴۵۵ تا ۱۴۸۵ بین دو خاندان قدرتمند لنکستر با نشان «گل سرخ» و خاندان یورک با نشان «رز سفید» و طرفداران آنها در انگلستان درگرفت. علت این درگیری ها تلاش هر یک از دو خاندان برای رساندن یکی از اعضای خود به پادشاهی انگلستان بود.
در طی این نبردها هر یک از دو طرف گاه پیروز میدان بودند اما سرانجام هنری تیودور از خاندان لنکستر در ۱۴۸۵ موفق به شکست دادن ریچارد سوم از خاندان یورک شد و با عنوان هنری هفتم تاجگذاری کرد. او سپس با الیزابت یورک ازدواج نمود و موجب اتحاد دو خاندان و پایان یافتن جنگ شد.
در ۱۴۶۱، انگلستان ششمین سال از جنگ های داخلی موسوم به جنگ رزها را پشت سر می گذاشت؛ جنگ هایی داخلی بین خاندان های یورک و لنکستر بر سر تصاحب تاج و تخت. لنکسترها، پشت گرم و دلخوش به پادشاهی هنری ششم بودند. یک مرد بی اراده که گاهی گرفتار حملات جنون می گردید. [ ۱] رهبر یورک ها در ابتدا، ریچارد یورک، سومین دوک یورک بود که همراهی تعداد اندکی از اشراف علاقه مند به پادشاهی اش را داشت. این همراهان عمدتاً خویشاوندان نزدیکش از خاندان بوفرت بودند که به انتظار بُروز علایم برتری قطعی از جانب یکی از دو حزب نشسته بودند. از آنجایی که دیوانگی ادواری و بی کفایتی هنری بر همگان محرز گشته بود، تلاش یورک ها برای از بین بردن علاقهٔ هنری نسبت به قدرت، با موضوع و دلمشغولی دیگر، باعث شعله ور شدن یک جنگ تمام عیار گردید. [ ۱] [ ۲] پس از دستگیری هنری در نبرد نورت همپتون به سال ۱۴۶۰، دوک، کسی که خون سلطنتی در رگ هایش جریان داشت، ادعای خودش نسبت به تاج و تخت را اعلام نمود. حتی نزدیک ترین حامیان یورک ها در میان اشراف تمایلی به غصب سلطنت به واسطهٔ اصل و نسب نداشتند. در عوض آن، اشراف، با اکثریت آرا یک بند مهم از اعلامیه سازش مبنی بر تصاحب تاج و تخت توسط یورک ها و وارثان آن ها پس از مرگ هنری را به اجرا گذاشتند. [ ۳] [ ۴]
ملکه انگلستان، مارگارت آنژو، از قبول مقدمات خلع ید فرزندش، ادوارد، سر باز زد چرا که آن را حق قانونی وی می پنداشت. ملکه پس از پیروزی یورک ها در نبرد نورث همپتون به اسکاتلند فرار کرده بود. در آنجا مشغول تجهیز یک ارتش گردید، وی این وعده را به پیروانش داد که در ماه مارس به جنوب حرکت می کند و انگلستان را غارت خواهد نمود. حامیان لنکستری وی نیز در شمال انگلستان جمع گردیدند و آمادهٔ ورود وی گشتند. ریچارد، دوک یورک به همراه ارتش خود برای تقابل با این تهدید به حرکت درآمد، اما در دامی که در نبرد ویکفیلد انتظار او را می کشید، گرفتار و کشته شد. دوک و پسر دوم وی، ادموند، ارل روتلند، توسط لنکسترها گردن زده شدند و سر آن ها بر بالای نیزه ها در میکل گیت بار قرار گرفت که دروازهٔ ورود به شهرستان یورک بود. [ ۵] رهبری خاندان یورک به وارث دوک، یعنی ادوارد، رسید. [ ۶]
در طی این نبردها هر یک از دو طرف گاه پیروز میدان بودند اما سرانجام هنری تیودور از خاندان لنکستر در ۱۴۸۵ موفق به شکست دادن ریچارد سوم از خاندان یورک شد و با عنوان هنری هفتم تاجگذاری کرد. او سپس با الیزابت یورک ازدواج نمود و موجب اتحاد دو خاندان و پایان یافتن جنگ شد.
در ۱۴۶۱، انگلستان ششمین سال از جنگ های داخلی موسوم به جنگ رزها را پشت سر می گذاشت؛ جنگ هایی داخلی بین خاندان های یورک و لنکستر بر سر تصاحب تاج و تخت. لنکسترها، پشت گرم و دلخوش به پادشاهی هنری ششم بودند. یک مرد بی اراده که گاهی گرفتار حملات جنون می گردید. [ ۱] رهبر یورک ها در ابتدا، ریچارد یورک، سومین دوک یورک بود که همراهی تعداد اندکی از اشراف علاقه مند به پادشاهی اش را داشت. این همراهان عمدتاً خویشاوندان نزدیکش از خاندان بوفرت بودند که به انتظار بُروز علایم برتری قطعی از جانب یکی از دو حزب نشسته بودند. از آنجایی که دیوانگی ادواری و بی کفایتی هنری بر همگان محرز گشته بود، تلاش یورک ها برای از بین بردن علاقهٔ هنری نسبت به قدرت، با موضوع و دلمشغولی دیگر، باعث شعله ور شدن یک جنگ تمام عیار گردید. [ ۱] [ ۲] پس از دستگیری هنری در نبرد نورت همپتون به سال ۱۴۶۰، دوک، کسی که خون سلطنتی در رگ هایش جریان داشت، ادعای خودش نسبت به تاج و تخت را اعلام نمود. حتی نزدیک ترین حامیان یورک ها در میان اشراف تمایلی به غصب سلطنت به واسطهٔ اصل و نسب نداشتند. در عوض آن، اشراف، با اکثریت آرا یک بند مهم از اعلامیه سازش مبنی بر تصاحب تاج و تخت توسط یورک ها و وارثان آن ها پس از مرگ هنری را به اجرا گذاشتند. [ ۳] [ ۴]
ملکه انگلستان، مارگارت آنژو، از قبول مقدمات خلع ید فرزندش، ادوارد، سر باز زد چرا که آن را حق قانونی وی می پنداشت. ملکه پس از پیروزی یورک ها در نبرد نورث همپتون به اسکاتلند فرار کرده بود. در آنجا مشغول تجهیز یک ارتش گردید، وی این وعده را به پیروانش داد که در ماه مارس به جنوب حرکت می کند و انگلستان را غارت خواهد نمود. حامیان لنکستری وی نیز در شمال انگلستان جمع گردیدند و آمادهٔ ورود وی گشتند. ریچارد، دوک یورک به همراه ارتش خود برای تقابل با این تهدید به حرکت درآمد، اما در دامی که در نبرد ویکفیلد انتظار او را می کشید، گرفتار و کشته شد. دوک و پسر دوم وی، ادموند، ارل روتلند، توسط لنکسترها گردن زده شدند و سر آن ها بر بالای نیزه ها در میکل گیت بار قرار گرفت که دروازهٔ ورود به شهرستان یورک بود. [ ۵] رهبری خاندان یورک به وارث دوک، یعنی ادوارد، رسید. [ ۶]
wiki: جنگ رزها
جنگ رزها (بازی ویدئویی). جنگ رزها یک بازی اکشن و هک اند اسلش محصول فتشارک است. این بازی توسط پارادوکس اینتراکتیو منتشر شده است. همانطور که از نامش مشخص است، این بازی در دوران جنگ رزها در انگلستان در قرن ۱۵ام میلادی قرار دارد. [ ۱] این بازی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲ منتشر شده است. [ ۲]
ادامه این بازی، یعنی جنگ وایکینگ ها ، در سال ۲۰۱۴ عرضه شد.
• وبگاه رسمی via آرشیو اینترنت
• جنگ رزها در وبگاه رسمی فتشارک بایگانی شده در ۲۰۱۸ - ۱۰ - ۲۹ توسط Wayback Machine
• War of the Roses at Paradox Plaza via Internet Archive
• War of the Roses: Kingmaker در موبی گیمز
ادامه این بازی، یعنی جنگ وایکینگ ها ، در سال ۲۰۱۴ عرضه شد.
• وبگاه رسمی via آرشیو اینترنت
• جنگ رزها در وبگاه رسمی فتشارک بایگانی شده در ۲۰۱۸ - ۱۰ - ۲۹ توسط Wayback Machine
• War of the Roses at Paradox Plaza via Internet Archive
• War of the Roses: Kingmaker در موبی گیمز
wiki: جنگ رزها (بازی ویدئویی)
جنگ رزها (فیلم). جنگ رزها ( انگلیسی: The War of the Roses ) فیلمی در ژانر کمدی - درام به کارگردانی دنی دویتو است که در سال ۱۹۸۹ منتشر شد.
• مایکل داگلاس
• کاتلین ترنر
• دنی دویتو
• ماریانه زگبرشت
• دن کستلانتا
• شان آستین
• پیتر دونات
«گاوین داماتو» ( دِویتو ) ، وکیل متخصص پرونده های طلاق، ماجرایی را تعریف می کند که باعث شده او پس از سیزده سال، دوباره سیگار بکشد: «آلیور رُز» ( داگلاس ) ، دانشجوی حقوق، با «باربارا» ( ترنر ) برخورد می کند و به یکدیگر علاقه مند می شوند. آن دو سپس ازدواج می کند و صاحب دو فرزند می شوند. زندگی مشترک آن دو، به خصوص پس از خرید خانه ای بزرگ و مجلل، بی نقص به نظر می آید. هنگامی که «آلیور» برای کسب موقعیت بهتری در مؤسسه حقوقی اش می کوشد، «باربارا» تمام وقت خود را صرف کار خانه می کند، اما آرام آرام نشانه هائی را از دوست نداشتن شوهرش بروز می دهد. هنگامی که «آلیور» به علت ناراحتی فتق در بیمارستان بستری می شود، «باربارا» اعتراف می کند که از احتمال مرگ او، شادمان شده است. در ادامه، «باربارا» تقاضای طلاق می کند و می گوید که از دریافت نفقه اش در برابر تملک خانم چشم پوشی خواهد کرد. وقتی «باربارا» از یادداشت کوتاهی که «آلیور» هنگامی که خود را در آستانه مرگ حس می کرده، نوشته: «هرچند که هستم و هرچه را که دارم، مدیون توأم» به عنوان مدرک استفاده می کند، او سخت به خشم می آید و تعقیب پرونده را به وکیلش «داماتو» می سپارد. ان دو به خانه بازمی گردند، اما رفتاری خصمانه بروز می دهند. «آلیور» به طور اتفاقی باعث مرگ گربه «باربارا» می شود و «باربارا» نیز او را در سونای خانه محبوس می کند. «آلیور» پاشنه تمام کفش های او را اره می کند و «باربارا» سعی می کند «داماتو» را اغوا کند. وقتی «آلیور» مهمانی شامی را که «باربارا» برای همکارانش برپا کرده به هم می زند، «باربارا» در پی انتقامی سخت برمی آید. در ادامه، دعوای آن دو به نبردی تن به تن در داخل خانه می انجامد و در نهایت هر دو بر اثر سقوط از لوستر بزرگ خانه جان می بازند.
این کمدی سیاه از معایب کار قبلی دویتو در این زمینه، مامان را از قطار پرت کن ( ۱۹۷۸ ) که به رغم بعضی درخشش های لحظه ای، از پایان خوش قراردادی اش، لطمه خورده بود، بری است. بعضی منتقدان فیلم را به لحاظ لحن غیرقراردادی آشکارا ضد کلیشه های رمانتیکش و همچنین ضرباهنگ جنون آمیز آن ( به حق ) قابل قیاس با کمدی های پرستن استرجس دانسته اند. تصویر سیاه ارائه شده از نهاد «خانواده» و «زندگی زناشوئی» در فیلم، در سطحی به مراتب بالاتر از تصویر متظاهرانه رومن پولانسکی در ماه تلخ ( ۱۹۹۲ ) قرار می گیرد. دویتو که پیش از این ( در مقام بازیگر ) در فیلم هائی مثل جواهر دوستی ( رابرت زمکیس، ۱۹۸۴ ) و جواهر نیل ( لوئیس تیگ، ۱۹۸۵ ) در کنار زوج داگلاس - ترنر قرار گرفته بود، موفق به ارائه تصویری تازه از این زوج می شود، در حالی که خشونت سورئال درگیری نهائی شان، بیش از هر چیزی یادآور زدوخوردهای بی پایان «تام و جری» است. هنگامی که «باربارا» در پایان برای آخرین بار دست دوستی «آلیور» را پس می زند، فیلم لحن هجوی ظریف را بر صحنه پایانی جدال در آفتاب ( کینگ ویدور، ۱۹۴۶ ) به خود می گیرد. عنوان بندی زیبا و در خدمت مضمون اصلی فیلم از کارهای سال باس است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• مایکل داگلاس
• کاتلین ترنر
• دنی دویتو
• ماریانه زگبرشت
• دن کستلانتا
• شان آستین
• پیتر دونات
«گاوین داماتو» ( دِویتو ) ، وکیل متخصص پرونده های طلاق، ماجرایی را تعریف می کند که باعث شده او پس از سیزده سال، دوباره سیگار بکشد: «آلیور رُز» ( داگلاس ) ، دانشجوی حقوق، با «باربارا» ( ترنر ) برخورد می کند و به یکدیگر علاقه مند می شوند. آن دو سپس ازدواج می کند و صاحب دو فرزند می شوند. زندگی مشترک آن دو، به خصوص پس از خرید خانه ای بزرگ و مجلل، بی نقص به نظر می آید. هنگامی که «آلیور» برای کسب موقعیت بهتری در مؤسسه حقوقی اش می کوشد، «باربارا» تمام وقت خود را صرف کار خانه می کند، اما آرام آرام نشانه هائی را از دوست نداشتن شوهرش بروز می دهد. هنگامی که «آلیور» به علت ناراحتی فتق در بیمارستان بستری می شود، «باربارا» اعتراف می کند که از احتمال مرگ او، شادمان شده است. در ادامه، «باربارا» تقاضای طلاق می کند و می گوید که از دریافت نفقه اش در برابر تملک خانم چشم پوشی خواهد کرد. وقتی «باربارا» از یادداشت کوتاهی که «آلیور» هنگامی که خود را در آستانه مرگ حس می کرده، نوشته: «هرچند که هستم و هرچه را که دارم، مدیون توأم» به عنوان مدرک استفاده می کند، او سخت به خشم می آید و تعقیب پرونده را به وکیلش «داماتو» می سپارد. ان دو به خانه بازمی گردند، اما رفتاری خصمانه بروز می دهند. «آلیور» به طور اتفاقی باعث مرگ گربه «باربارا» می شود و «باربارا» نیز او را در سونای خانه محبوس می کند. «آلیور» پاشنه تمام کفش های او را اره می کند و «باربارا» سعی می کند «داماتو» را اغوا کند. وقتی «آلیور» مهمانی شامی را که «باربارا» برای همکارانش برپا کرده به هم می زند، «باربارا» در پی انتقامی سخت برمی آید. در ادامه، دعوای آن دو به نبردی تن به تن در داخل خانه می انجامد و در نهایت هر دو بر اثر سقوط از لوستر بزرگ خانه جان می بازند.
این کمدی سیاه از معایب کار قبلی دویتو در این زمینه، مامان را از قطار پرت کن ( ۱۹۷۸ ) که به رغم بعضی درخشش های لحظه ای، از پایان خوش قراردادی اش، لطمه خورده بود، بری است. بعضی منتقدان فیلم را به لحاظ لحن غیرقراردادی آشکارا ضد کلیشه های رمانتیکش و همچنین ضرباهنگ جنون آمیز آن ( به حق ) قابل قیاس با کمدی های پرستن استرجس دانسته اند. تصویر سیاه ارائه شده از نهاد «خانواده» و «زندگی زناشوئی» در فیلم، در سطحی به مراتب بالاتر از تصویر متظاهرانه رومن پولانسکی در ماه تلخ ( ۱۹۹۲ ) قرار می گیرد. دویتو که پیش از این ( در مقام بازیگر ) در فیلم هائی مثل جواهر دوستی ( رابرت زمکیس، ۱۹۸۴ ) و جواهر نیل ( لوئیس تیگ، ۱۹۸۵ ) در کنار زوج داگلاس - ترنر قرار گرفته بود، موفق به ارائه تصویری تازه از این زوج می شود، در حالی که خشونت سورئال درگیری نهائی شان، بیش از هر چیزی یادآور زدوخوردهای بی پایان «تام و جری» است. هنگامی که «باربارا» در پایان برای آخرین بار دست دوستی «آلیور» را پس می زند، فیلم لحن هجوی ظریف را بر صحنه پایانی جدال در آفتاب ( کینگ ویدور، ۱۹۴۶ ) به خود می گیرد. عنوان بندی زیبا و در خدمت مضمون اصلی فیلم از کارهای سال باس است.
wiki: جنگ رزها (فیلم)