جنگ داخلی لبنان ( به عربی: حرب أهلیة لبنانیة ) یک جنگ داخلی چند وجهی بود که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ بطول انجامید و در حدود ۱۲۰۰۰۰ نفر تلفات بر جای گذاشت. تا سال ۲۰۱۲ حدوداً ۷۶۰۰۰ نفر همچنان آواره بودند. بر اثر این جنگ همچنین یک میلیون نفر لبنان را ترک کردند.
... [مشاهده متن کامل]
قبل از جنگ لبنان یک کشور چند فرقه ای بود که در شهرهای ساحلی اکثراً سنیها و مسیحیان، در جنوب و دره بقاع در شرق عمدتاً شیعیان و در نواحی کوهستانی بیشتر دروزیها و مسیحیان ساکن بودند و دولت لبنان تحت تأثیر قابل توجه نخبگانی از مسیحیان مارونی اداره می شد. پیوند بین سیاست و مذهب در دوران قیمومت فرانسه بر لبنان در سالهای ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۳ و ساختار پارلمان به نفع برتری جمعیت مسیحیان پایه گذاری شد. اگرچه کشور جمعیت بزرگی از مسلمانان داشت و بسیاری از جریانات پان عربیسم و چپ به مخالفت با دولت طرفدار غرب برخاستند. پایه گذاری کشور اسرائیل و آوارگی صدها هزار مهاجر فلسطینی در فاصله سالهای ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۷ باعث برهم خوردن تعادل جمعیتی بنفع مسلمانان شد. جنگ سرد تأثیر عمیقی بر تجزیه لبنان داشت که عمدتاً به علت قطبی شدن شرایط سیاسی بود که پیش از آن در بحران سیاسی ۱۹۵۸ خود را نشان داده بود. بطوری که مارونی ها به طرفداری از غرب و جنبش های پان عربی به طرفداری از کشورهای عرب متحد شوروی پرداختند.
مبارزه میان مارونی ها و فلسطینی ها ( عمدتاً سازمان آزادی بخش فلسطین ) از سال ۱۹۷۵ شروع شد. سپس چپ ها، پان عرب ها و گروه های مسلمان لبنانی اتحادی با فلسطینی ها تشکیل دادند. در طول دوران جنگ اتحادها به سرعت و به طور غیرقابل پیش بینی تغییر می کرد. علاوه بر آن قدرت های خارجی همچون سوریه و اسراییل درگیر جنگ شده و در کنار طرف های مختلف جنگ مبارزه می کردند. همچنین نیروهای حافظ صلحی مانند نیروهای چند ملیتی در لبنان و یونیفل نیز در لبنان مستقر بودند. وقوع انقلاب ۱۳۵۷ و سرنگونی رژیم مورد حمایت غرب در ایران نیز به پیچیدگی اوضاع در لبنان دامن زد. ایران که یکی از قدرتمندترین کشورهای غرب آسیا بشمار می رفت به یکباره شروع به حمایت و تسلیح شیعیان در لبنان کرد و با تأسیس حزب الله نوعی موازنه در جنگ داخلی لبنان به نفع مسلمانان بر قرار ساخت. هسته اولیه حزب الله لبنان در واقع سازمانی متشکل از اسلام گرایان، نیروهای حزب الدعوه به رهبری محمدحسین فضل الله، شاخه دانشجویی حزب الدعوه، مسئولان جنبش امل، اعضای جنبش فتح به رهبری ابوجهاد ( خلیل الوزیر ) و تمام گروه ها و جریان های تأثیر پذیرفته از انقلاب اسلامی ایران و سید روح الله خمینی بود.
... [مشاهده متن کامل]
قبل از جنگ لبنان یک کشور چند فرقه ای بود که در شهرهای ساحلی اکثراً سنیها و مسیحیان، در جنوب و دره بقاع در شرق عمدتاً شیعیان و در نواحی کوهستانی بیشتر دروزیها و مسیحیان ساکن بودند و دولت لبنان تحت تأثیر قابل توجه نخبگانی از مسیحیان مارونی اداره می شد. پیوند بین سیاست و مذهب در دوران قیمومت فرانسه بر لبنان در سالهای ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۳ و ساختار پارلمان به نفع برتری جمعیت مسیحیان پایه گذاری شد. اگرچه کشور جمعیت بزرگی از مسلمانان داشت و بسیاری از جریانات پان عربیسم و چپ به مخالفت با دولت طرفدار غرب برخاستند. پایه گذاری کشور اسرائیل و آوارگی صدها هزار مهاجر فلسطینی در فاصله سالهای ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۷ باعث برهم خوردن تعادل جمعیتی بنفع مسلمانان شد. جنگ سرد تأثیر عمیقی بر تجزیه لبنان داشت که عمدتاً به علت قطبی شدن شرایط سیاسی بود که پیش از آن در بحران سیاسی ۱۹۵۸ خود را نشان داده بود. بطوری که مارونی ها به طرفداری از غرب و جنبش های پان عربی به طرفداری از کشورهای عرب متحد شوروی پرداختند.
مبارزه میان مارونی ها و فلسطینی ها ( عمدتاً سازمان آزادی بخش فلسطین ) از سال ۱۹۷۵ شروع شد. سپس چپ ها، پان عرب ها و گروه های مسلمان لبنانی اتحادی با فلسطینی ها تشکیل دادند. در طول دوران جنگ اتحادها به سرعت و به طور غیرقابل پیش بینی تغییر می کرد. علاوه بر آن قدرت های خارجی همچون سوریه و اسراییل درگیر جنگ شده و در کنار طرف های مختلف جنگ مبارزه می کردند. همچنین نیروهای حافظ صلحی مانند نیروهای چند ملیتی در لبنان و یونیفل نیز در لبنان مستقر بودند. وقوع انقلاب ۱۳۵۷ و سرنگونی رژیم مورد حمایت غرب در ایران نیز به پیچیدگی اوضاع در لبنان دامن زد. ایران که یکی از قدرتمندترین کشورهای غرب آسیا بشمار می رفت به یکباره شروع به حمایت و تسلیح شیعیان در لبنان کرد و با تأسیس حزب الله نوعی موازنه در جنگ داخلی لبنان به نفع مسلمانان بر قرار ساخت. هسته اولیه حزب الله لبنان در واقع سازمانی متشکل از اسلام گرایان، نیروهای حزب الدعوه به رهبری محمدحسین فضل الله، شاخه دانشجویی حزب الدعوه، مسئولان جنبش امل، اعضای جنبش فتح به رهبری ابوجهاد ( خلیل الوزیر ) و تمام گروه ها و جریان های تأثیر پذیرفته از انقلاب اسلامی ایران و سید روح الله خمینی بود.
