جنگ جانشینی اسپانیا

دانشنامه عمومی

جنگ جانشینی اسپانیا ( به فرانسوی: Guerre de Succession d'Espagne ) ( به آلمانی: Spanischer Erbfolgekrieg ) مجموعه وقایعی بود که از ژوئیه ۱۷۰۱ تا ۱۷۱۴ میلادی به طول انجامید و عاقبت به امضای معاهده راشتات منتهی شد. پیش از اعلان رسمی جنگ مدت یکسال زد و خورد در میان بود. این جدال طولانی ترین جنگ دوره سلطنت لوئی چهاردهم است که قریب سیزده سال طول کشید و روز ۶ مارس ۱۷۱۴ میلادی به پایان رسید. سرزمین های کشورهای سفلی، ایتالیا، مجارستان، اسپانیا و پرتغال و همچنین مستعمرات اروپایی در آمریکای شمالی، [ ۳] آسیا[ ۴] و آفریقا[ ۵] صحنه وقوع درگیری ها بود. فرماندهی سپاه متحدها با دو سردار بزرگ به نام های جان چرچیل، دوک مارلبورو انگلیسی و شاهزادهٔ فرانسوی اوژن دو ساووا که به دولت اتریش خدمت می کرد، بود. فرانسویان هم دو فرمانده عالیمقام یکی مارشال دو ویلار و دیگری دوک وندوم شاهزاده فرانسوی داشتند.
کارلوس دوم، بی آنکه فرزندی داشته باشد، در کام مرگ فرومی رفت؛ قلمرویش را، که از فیلیپین، ایتالیا، و سیسیل تا آمریکای شمالی و جنوبی کشیده شده بود را لوئی چهاردهم نه تنها به عنوان پسر آن اتریش دختر بزرگ فلیپه سوم پادشاه اسپانیا، بلکه به خاطر حقی که از جانب همسر متوفایش ماری ترزا، دختر ارشد فلیپه چهارم و خواهر کارلوس دوم، به وی رسیده بود، مدعی همه آن ها بود. [ ۶] هماورد او، لئوپولد یکم، امپراتور مقدس روم نیز در این قضیه دارای شرایط مشابهی با لوئی چهاردهم بود و چنین ادعایی داشت؛ زیرا بر خلاف پادشاهی های فرانسه و اتریش، تاج وتخت اسپانیا را می شد از طریق خط زن به ارث برد. این به خواهران کارلوس ماریا ترزا ( ۱۶۳۸–۱۶۸۳ ) ، ملکه فرانسه و مارگارت ترزا ( ۱۶۵۱–۱۶۷۳ ) ، امپراتریس مقدس روم، اجازه داد تا حقوق خود را به فرزندان ازدواج مربوطه خود با لوئی چهاردهم و لئوپولد یکم منتقل کنند. لوئی سعی کرد از طریق مذاکره مستقیم با حریف اصلی خود ویلیام سوم، پادشاه انگلستان از درگیری بر سر این موضوع اجتناب کند، در حالی که اسپانیایی ها را کنار گذاشت. [ ۷]
ماریا آنتونیا ( ۱۶۶۹–۱۶۹۲ ) ، دختر لئوپولد و مارگارت، در سال ۱۶۸۵ با ماکسیمیلیان دوم امانوئل، انتخابگر بایرن ازدواج کرد و در ۲۸ اکتبر ۱۶۹۲، آنها صاحب پسری به نام جوزف فردیناند شدند. بر اساس معاهده لاهه اکتبر ۱۶۹۸، بین فرانسه، بریتانیا و جمهوری هلند، جوزف پنج ساله به عنوان وارث کارلوس دوم تعیین شد. در مقابل، فرانسه و اتریش بخش هایی از سرزمین های اروپایی اسپانیا را دریافت خواهند کرد. [ ۸] کاراوس از پذیرش این امر خودداری کرد. در ۱۴ نوامبر ۱۶۹۸، او وصیت نامه ای را منتشر کرد که سلطنت اسپانیایی را به ژوزف فردیناند واگذار کرد. با این حال، مرگ دومی بر اثر آبله در فوریه ۱۶۹۹ این ترتیبات را از بین برد. [ ۹]
عکس جنگ جانشینی اسپانیاعکس جنگ جانشینی اسپانیا
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

جنگ جانشینی اسپانیا (War of the Spanish Succession)
جنگ (۱۷۰۱ـ۱۷۱۴) میان بریتانیا، اتریش، هلند، پرتغال، و دانمارک از یک طرف و فرانسه، اسپانیا، و باواریا از طرف دیگر. هنگامی آغاز شد که لوئی چهاردهم سلطنت اسپانیا را به نام نوۀ خود، فیلیپ۱، پذیرفت؛ در حالی که بنابر «پیمان تقسیم۲» اسپانیا (۱۷۰۰) پادشاهی اسپانیا به آرشیدوک کارلِ اتریش۳ (سپس امپراتور شارل ششم۴ امپراتوری مقدس روم) می رسید. جنگ با پیمان های صلح اوترخت۵ (۱۷۱۳) و راشتات۶ (۱۷۱۴) پایان یافت؛ فیلیپ پادشاه اسپانیا شناخته شد و بدین سان شاخۀ اسپانیایی خاندان شاهی بوربون را بنیاد نهاد. جبل طارق۷، مِنورکا۸، و نووا اسکوتیا۹ به بریتانیا و بلژیک، میلان، و ناپل به اتریش واگذار شد.PhilipPartition TreatyArchduke Charles of AustriaCharles VIUtrechtRastattGibraltarMenorcaNova Scotia

پیشنهاد کاربران

بپرس