جنگ بیولوژیکی

جنگ بیولوژیکی (biological warfare)
استفاده از ارگانیسم های زنده، یا استخراج مواد عفونت زا از آن ها. باعث مرگ یا بیماری در انسان ها، حیوانات یا گیاهان می شود و حداقل دَه کشور چنین امکاناتی دارند. جنگ بیولوژیکی همراه با جنگ شیمیایی۱، در اصل بر طبق پروتکل ژنو۲ ممنوع شد (۱۹۲۵) و سازمان ملل متحد۳ هم مصرانه خواستار پای بندی همۀ کشورها به آن شد. با وجود این، پژوهش در این زمینه همچنان ادامه دارد. کنوانسیون سلاح های بیولوژیکی۴ ۱۹۷۲، تحقیق برای مقاصد دفاعی را مجاز می داند، اما مشخص نمی کند که این کار با تولید سلاح های تهاجمی چه تفاوتی دارد. در ۱۹۹۰ وزارت دفاع امریکا۵ مبلغ ۶۰میلیون دلار به کار تحقیق، تولید، و آزمایش سیستم های دفاعی اختصاص داد. در ۱۹۹۲ بوریس یلتسین۶، رئیس جمهور روسیه، مصوبه ای مربوط به پذیرش این پروتکل را امضا کرد. اگرچه کرملین۷ معاهدۀ مزبور را سه ماه بعد از امضا اولیه اش تصویب کرد، قوانین ملی برای تضمین اجرای آن هیچ گاه تصویب نشد. در مه ۲۰۰۱، نمایندگان ۵۰ کشور جهان در شهر ژنو۸، در سوئیس با یکدیگر ملاقات کردند تا پروتکل ۱۹۹۵ جهت کنترل سلاح های بیولوژیکی نهایی شود. اما امریکا از پذیرش این پروتکل خودداری کرد. پیشرفت های حاصله در مهندسی ژنتیک به صورت بالقوه امکان تولید و گسترش انواع جدیدی از سلاح های بیولوژیکی تهاجمی را افزایش خواهد داد.
chemical warfareGeneva ProtocolUnited NationsBiological Weapons ConventionDepartment of DefenseBoris YeltsinKremlinGeneva