جنگ اولم

در جنوب آلمان بین سپاهیان اتریش و فرانسه ( ۱۸۰۵ میلادی ) رخ داد که به پیروزی فرانسه در زمان حکومت ناپلئون انجامید.
سپاهیان اتریش از هر لحاظ بر سپاهیان ناپلئون بناپارت برتری داشتند. اما در برابر نقشه های نظامی ناپلئون، اتریشی ها شکست خوردند. اتریشی ها تصور می کردند که سپاه ناپلئون از راه جنگل سیاه وارد میدان نبرد می شوند؛ اما آنها از دانوب سر درآوردند و با بستن راه های ارتباطی، دشمن راه فرار را بر ایشان بست و آنگاه از دو جهت به پیشروی پرداخت و سرانجام قوای دشمن در ناحیه اولم به محاصره انداخت و درست در روز ۲۰ اکتبر زمانی که قوای فرانسه مغلوب نیروی دریایی انگلستان شد، قشون اتریش درخواست ترک مخاصمه کرد.
در سال ۱۸۰۵، انگلستان، امپراتوری اتریش، سوئد و امپراتوری روسیه سومین ائتلاف را برای سرنگونی امپراتوری فرانسه تشکیل دادند. هنگامی که بایرن با ناپلئون متحد شد، اتریشی ها که ۷۲۰۰۰ نفر زیر نظر ماک بودند، به صورت زودرس حمله کردند در حالی که روس ها هنوز در حال حرکت در لهستان بودند. اتریشی ها انتظار داشتند که نبردهای اصلی جنگ در ایتالیای شمالی و نه آلمان رخ دهد و فقط قصد داشتند از کوه های آلپ در برابر نیروهای فرانسوی محافظت کنند. [ ۱]