جنگ افزار ضدتانک

جنگاوری ضدتانک ( انگلیسی: Anti - tank warfare ) از نیاز به توسعه فناوری و تاکتیک نظامی برای نابود کردن تانک ها در طول جنگ جهانی اول سرچشمه می گیرد. از آنجایی که تفاهم سه گانه اولین تانک ها را در سال ۱۹۱۶ توسعه داد اما تا سال ۱۹۱۷ آنها را در نبرد مستقر نکرد، امپراتوری آلمان اولین سلاح های ضد تانک را توسعه داد. اولین سلاح ضد تانک توسعه یافته، یک تفنگ کوچک شده با پیچ و مهره به نام Mauser 1918 T - Gewehr بود که یک فشنگ ۱۳ میلی متری را با یک گلوله جامد شلیک می کرد که می توانست به زره نازک تانک های آن زمان نفوذ کند و سبب کشتن سرنشینان شود یا موتور یا کمانه را از بین ببرد.