جنگ اطلاعاتی

جنگ اطلاعاتی ( انگلیسی: information warfare ) از مفاهیم نظامی است، که شامل استفاده از تکنیک ها و مدیریت فناوری اطلاعات و ارتباطات در فضای جنگی، برای دستیابی به مزیت رقابتی در برابر حریف می باشد. جنگ اطلاعاتی مجموعه ای از تکنیک ها شامل جمع آوری، انتقال، حفاظت، ممانعت از دسترسی، ایجاد اغتشاش و افت کیفیت در اطلاعات است، که از طریق آن یکی از طرفین درگیر، بر دشمنان خود به مزیتی چشمگیر دست یافته و آن را حفظ می کند. جنگ اطلاعاتی می تواند شامل؛ جمع آوری اطلاعات تاکتیکی، پروپاگاندا، گمراه سازی یا دستکاری اطلاعاتی باشد. جنگ اطلاعاتی ارتباط نزدیکی با جنگ روانی دارد. تمرکز ارتش ایالات متحده در حوزه جنگ اطلاعاتی، بیشتر بر به کارگیری فناوری و استفاده از تکنیک های جنگ الکترونیکی، جنگ سایبری، امنیت اطلاعات و عملیات شبکه های رایانه ای، معطوف می باشد. در اکثر نقاط جهان به جای جنگ اطلاعاتی، از اصطلاح «عملیات اطلاعاتی» استفاده می شود، که تفاوت های اندکی میان این دو روش وجود دارد و عملیات اطلاعاتی بیشتر بر جنبه های انسانی استفاده از اطلاعات مانند آنالیز شبکه های اجتماعی و تجزیه و تحلیل تصمیم تأکید دارد و بر جنبه های انسانی فرماندهی و کنترل متمرکز می باشد.
پیچیدگی های روزافزون تحولات نظام بین الملل و تعاملات تنگاتنگ و نزدیک، فعل و انفعالات سیاسی و فرآیندهای نظامی، محیط جنگ های پیشرفته را از حاکمیت مطلق تاکتیک ها و رویه و روش ها ( استراتژی ها ) نظامی خارج ساخته است. ( حسین اژدر. پارسا؛ جنگ اطلاعات، ۱۳۸۴ )
در طول تاریخ، کسب پیروزی های بزرگ نظامی در اغلب مواقع مرهون برتری در زمینهٔ تحرک، قدرت آتش، اطلاعات یا لجستیک قلمداد می شده و سیستم های برتر فرماندهی و کنترل، فرماندهان را قادر می ساخته تا با حفظ انسجام اقدامات صورت گرفته، این قابلیت ها را در زمان و مکان مقتضی به کار بسته، به پیروزی دست یابند.
پیچیدگیهای روزافزون تحولات نظام بین الملل و تعاملات تنگاتنگ و نزدیک، فعل و انفعالات سیاسی و فرایندهای نظامی، محیط جنگهای پیشرفته را از حاکمیت مطلق تاکتیکها و رویه و روشها ( استراتژیها ) نظامی خارج ساخته و حوزهٔ نفوذ و تأثیر عوامل تنکنولوژیکی، اقتصادی، روانی، فرهنگی، سیاسی و…و به خصوص اطلاعاتی را در این محیط به شدت گسترش داده است.
از سوی دیگر بروز تغیرات اساسی در مولفه های قدرت و حاکمیت در واحدهای سیاسی که می توان آن را پیامدتحولات فوق دانست، سبب قرابت و همگرایی در حوزهٔ مطالعات نظامی و روابط بین الملل شده است.