جنگ استقلال راکوتسی ( ۱۷۰۳–۱۷۱۱ ) اولین مبارزه برای سرنگونی حکومت هابسبورگ ها بر مجارستان بود که توسط گروهی از اشرافیان ثروتمند به رهبری فرنتس راکوتسی دوم انجام پذیرفت. این جنگ که به شکست مجارها انجامید، با پیمان ساتمار بسته شد اما اشرافیان توانستند تا حدودی منافع مجارستان را برآورده سازند.
... [مشاهده متن کامل]
سرآغاز شورش راکوتسی به سلطهٔ وین در پادشاهی مجارستان پس از اشغال عثمانی برمی گردد. لئوپولد یکم برای بازنشاندن پادشاهی هابسبورگ در مجارستان از فرسودگی این کشور سود جست.
با بازپس گیری بودا توسط اتحاد مقدس در نبرد بودا که از زمان نبرد موهاچ در اشغال امپراتوری عثمانی بود، پادشاهی مجارستان تحت کنترل وین قرار گرفت. به این ترتیب که مجارستان از ۱۶۸۰ متحمل عملیات نظامی گسترده در خاک خود شد و علاوه بر آن زیر بار فشار مالی بی حد و حصری برای تأمین خواب و خوراک سربازان نیز رفته بود. اوضاع با کاتولیکسازی مجدد و اجباری و همچنین شیوهٔ برخورد ژنرال های امپراتوری با هرگونه مقاومت نیز وخامت پیدا کرد. پس از خروج عثمانی ها از جنوب مجارستان، این کشور پس از ۱۴۵ سال اشغال عثمانی، می توانست دوباره استقرار پیدا کند؛ ولی با اقدامات ژنرال آنتونیو کارافا ، فرماندهٔ نظامی مجارستان شمال که مایملاک قدیمی مجارستان را در اختیار گرفت این امید بی نتیجه ماند. کارافا در مارس ۱۶۸۷ در اِپِریِش دادگاهی نظامی ترتیب داد و ۲۴ اشرافی و شهروند متول پروتستان را به اعدام محکوم و و اموالشان را هم مصادره کرد. در رژیم ۱۶۸۷، مجارستان به اصلاح قانون برای به رسمیت شناختن حق ارثی یوزف یکم نه ساله در تاج و تخت مجارستان و دست کشیدن از حق مقاومت که در مهر زرین ۱۲۲۲ اعطا شده بود، با اجبار رضایت داد.
در تابستان ۱۶۹۷ در حالیکه قشون سلطنتی برای جنگ بزرگ عثمانی آماده می شد شورش هایی توسط هواداران سابق ایمره تُکُلی در شمال مجارستان به سرعت سرکوب شد، اما آماده سازی ارتش را دچار اخلال کرد.
پس از اصلاحات مالیاتی ۱۶۹۸ خراج کل استان های هابسبورگ مبلغی معادل دوازده میلیون فلورین محاسبه شد که چهار میلیون فلورین آن تنها به مجارستان اختصاص داشت. بازپس گیری مجارستان بهای گزافی برای وین به همراه داشت و پادشاهی یکپارچه ولی کاملاً ویران شده می بایست دین خود را ادا می کرد. اشرافیان که به صورت عرفی از مالیات معاف بودند بنابراین بزرگترین سهم پرداخت مالیات در حدود نود درصد به روستائیان تعلق می گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
سرآغاز شورش راکوتسی به سلطهٔ وین در پادشاهی مجارستان پس از اشغال عثمانی برمی گردد. لئوپولد یکم برای بازنشاندن پادشاهی هابسبورگ در مجارستان از فرسودگی این کشور سود جست.
با بازپس گیری بودا توسط اتحاد مقدس در نبرد بودا که از زمان نبرد موهاچ در اشغال امپراتوری عثمانی بود، پادشاهی مجارستان تحت کنترل وین قرار گرفت. به این ترتیب که مجارستان از ۱۶۸۰ متحمل عملیات نظامی گسترده در خاک خود شد و علاوه بر آن زیر بار فشار مالی بی حد و حصری برای تأمین خواب و خوراک سربازان نیز رفته بود. اوضاع با کاتولیکسازی مجدد و اجباری و همچنین شیوهٔ برخورد ژنرال های امپراتوری با هرگونه مقاومت نیز وخامت پیدا کرد. پس از خروج عثمانی ها از جنوب مجارستان، این کشور پس از ۱۴۵ سال اشغال عثمانی، می توانست دوباره استقرار پیدا کند؛ ولی با اقدامات ژنرال آنتونیو کارافا ، فرماندهٔ نظامی مجارستان شمال که مایملاک قدیمی مجارستان را در اختیار گرفت این امید بی نتیجه ماند. کارافا در مارس ۱۶۸۷ در اِپِریِش دادگاهی نظامی ترتیب داد و ۲۴ اشرافی و شهروند متول پروتستان را به اعدام محکوم و و اموالشان را هم مصادره کرد. در رژیم ۱۶۸۷، مجارستان به اصلاح قانون برای به رسمیت شناختن حق ارثی یوزف یکم نه ساله در تاج و تخت مجارستان و دست کشیدن از حق مقاومت که در مهر زرین ۱۲۲۲ اعطا شده بود، با اجبار رضایت داد.
در تابستان ۱۶۹۷ در حالیکه قشون سلطنتی برای جنگ بزرگ عثمانی آماده می شد شورش هایی توسط هواداران سابق ایمره تُکُلی در شمال مجارستان به سرعت سرکوب شد، اما آماده سازی ارتش را دچار اخلال کرد.
پس از اصلاحات مالیاتی ۱۶۹۸ خراج کل استان های هابسبورگ مبلغی معادل دوازده میلیون فلورین محاسبه شد که چهار میلیون فلورین آن تنها به مجارستان اختصاص داشت. بازپس گیری مجارستان بهای گزافی برای وین به همراه داشت و پادشاهی یکپارچه ولی کاملاً ویران شده می بایست دین خود را ادا می کرد. اشرافیان که به صورت عرفی از مالیات معاف بودند بنابراین بزرگترین سهم پرداخت مالیات در حدود نود درصد به روستائیان تعلق می گرفت.
