جنگ استقلال اکوادور

جنگ استقلال اکوادور ( Presidencia de Quito ) ( انگلیسی: The Ecuadorian War of Independence ) پروسه ای از تلاشهای استقلال طلبانه با هدف شکستن روابط استعماری میان رئال اودینسا دکوئیتو یا اکوادور کنونی و امپراتوری اسپانیا در آمریکای جنوبی است. استقلال گوایاکیول در نهم اکتبر سال ۱۸۲۹ شروع جنگ های استقلال طلبانه اکوادور است. از جمله عوامل تأثیرگذار در شروع این جنگ ها اراده بومیان شبه جزایر دماغه سبز است که وضعیت اجتماعی اقتصادی بالایی را داشتند که بواسطه آن می توانستند قدرت سیاسی را بدست بیاورند.
جنگ استقلال اکوادور در سال های ۱۸۲۰ تا ۱۸۲۲ بین چندین ارتش آمریکای جنوبی و اسپانیا بر سر کنترل سرزمین های سلطنتی کیتو، و قلمرو اداری استعماری اسپانیا بود که بدنبال آن جمهوری اکوادر جدید ظهور کرد. این جنگ با شکست اسپانیا در جنگ پیچینچا در ۲۴ مه سال ۱۸۲۲ به پایان رسید و در نتیجه اکوادر به استقلال دست یافت. جنگ استقلال اکوادر بخشی از جنگ های استقلال میان اسپانیا و آمریکاست که در دو دهه اول قرن نوزدهم بوقوع پیوسته است.
گفته می شود در طول ۳۰۰ سال استعمار اسپانیا، مبارزات برای استقلال اکوادر ادامه داشته است. کیتو پایتخت اکوادور شهری با حدود ۱۰هزار شهروند بوده است. در ۱۰ اوت سال ۱۸۰۹، اولین فراخوان برای استقلال از اسپانیا در آمریکای لاتین داده شد. رهبران شورش کارلوس مونتوفار، اوژنیو اسپیجو و اسقف کوئرو کاسیدو، بودند. نور آمریکا نام مستعاری بود که به کیتو پایتخت اکوادور داده شد. در این شهر بود که اولین شورش علیه اشغال گران اسپانیایی انجام شد. این نام مستعار در تمامی کشورهای آمریکای لاتین انگیزه استقلال طلبی ایجاد می کرد و دیگر کشورهای تحت استعمار در آمریکای جنوبی از این نام انگیزه می گرفتند.
در ۹ اکتبر ۱۸۲۰، شهر بندری گوایا کیول پس از یک شورش بدون خونریزی اعلام استقلال کرد. رهبران این شورش ترکیبی از شهروندان ونزوئلا، اکوادر و افسران ارتش پرو بودند که برای نظام استعماری می جنگیدند. رهبران شورش در کنار تعدادی روشنفکر و میهن پرست یک شورای حکومتی تشکیل دادند. این شورا دارای نیروهای مسلحی بود که دو وظیفه داشت، یکی حفاظت از شهرها و دیگری گسترش جنبش استقلال طلبانه به بخش های دیگر کشور. در آن زمان سمت و سوی جنگ استقلال در آمریکای جنوبی به طرف اسپانیا برگشته بود. پیروزی سیمون بولیوار در نبرد بویاکا در هفتم اوت سال ۱۸۱۹ به استقلال کشورهای پاناما، اکوادر، کلمبیا و ونزوئلا که در آن زمان مستعمره اسپانیا بودند انجامید این در حالی است که در شمال آمریکای جنوبی خوزه د سن مارتین بعد از فرود در ساحل پرو در ۸ سپتامبر ۱۸۲۹ در حال آماده سازی نبرد دیگری برای سرنگونی حکومت دست نشانده پادشاهی اسپانیا در این کشور بود. خبر استقلال گوایا کیول بسرعت در سایر شهرها پیچید و با استقلال چند شهر شرایط برای آزاد سازی کویتو مهیا شد.