جنگ استقلال آرژانتین یا استان های متحد ریو د لا پلاتا به مجموعه مبارزات و مبارزات نظامی گفته می شود که در چارچوب جنگ های استقلال آمریکا از اسپانیا در کشورهای مختلف آمریکای جنوبی رخ داد. در این جنگ ها نیروهای نظامی استان های متحد ریو د لا پلاتا خواهان استقلال شدند؛ ایالتی که جانشین نایب الملک نشین ریو د لا پلاتا شده بود و سلف جمهوری آرژانتین امروزی است.
... [مشاهده متن کامل]
طرفین مخالف جنگ معمولاً توسط مورخان و وقایع نگاران آمریکای لاتین به عنوان میهن پرست و سلطنت طلب شناخته می شوند، زیرا این تقابل بین کسانی بود که از استقلال میهن خود دفاع می کردند و خواهان ایجاد دولت ملی جدیدی در مناطق آمریکای اسپانیایی زبان بودند و طرف دیگر هم کسانی بودند که از تداوم حضور این استان ها در پادشاهی اسپانیا به رهبری پادشاه فرناندو هفتم حمایت می کردند.
تنها بخش کوچکی از این برخوردها در قلمرو آرژانتین کنونی رخ داده است. اکثر نبردها در قلمروهای نایب الملک سابق ریو د لا پلاتا، که در پایان جنگ در خارج از مرزهای استان های متحد قرار گرفتند، یا در سایر مناطق آمریکای جنوبی که هرگز به نایب الملک تعلق نداشتند، مانند شیلی، پرو و اکوادور، رخ دادند. با این حال، در همه موارد چنین در نظر گرفته می شود که طرف های مخالف نه تنها برای تغییر اوضاع در این سرزمین ها، بلکه همچنین برای حاکمیت ملی بر سرزمینی که متعلق به نایب الملک ریو د لا پلاتا بود، می جنگیدند. همچنین در دریا نیز درگیری هایی رخ داد؛ در بعضی موارد در آب هایی بسیار دور از قاره آمریکا.
سه جبههٔ اصلی نظامی را می توان چنین نام برد:
• جبهه شرقی یا ساحلی، در رودخانه های حوضهٔ رود ریو د لا پلاتا، که شامل مبارزات در پاراگوئه، باندا اورینتال، میان رودان آرژانتین و جنگ دریایی در ریو دلا پلاتا و شاخه های آن است.
• جبهه شمالی، با درگیری در استان های پروی علیا و شهر سالتا دل توکمان.
• جبهه آند، که شامل اقدامات تهاجمی در مواضع واقع در شیلی، پرو و اکوادور امروزی بود.
این جنگ ۱۵ سال به طول انجامید و با پیروزی استقلال طلبان به پایان رسید، آن ها توانستند استقلال آرژانتین را تثبیت کنند و در آزادی کشورهای دیگر در آمریکای جنوبی نیز همکاری کنند.
درگیری های نظامی در اسپانیا تا سال ۱۸۱۰ وخیم تر شد شهر سویل مورد حمله ارتش های فرانسوی قرار گرفته بود که از قبل بر بیشتر شبه جزیره ایبری تسلط داشتند. خونتای سویل از بین رفت و چندین عضو به کادیز، آخرین بخش اسپانیا که هنوز مقاومت می کرد، فرار کردند. آنها با توجه به گرایش های سیاسی نزدیک به مطلق گرایی نسبت به خونتای سابق، شورای اقتدار را تأسیس کردند.
... [مشاهده متن کامل]
طرفین مخالف جنگ معمولاً توسط مورخان و وقایع نگاران آمریکای لاتین به عنوان میهن پرست و سلطنت طلب شناخته می شوند، زیرا این تقابل بین کسانی بود که از استقلال میهن خود دفاع می کردند و خواهان ایجاد دولت ملی جدیدی در مناطق آمریکای اسپانیایی زبان بودند و طرف دیگر هم کسانی بودند که از تداوم حضور این استان ها در پادشاهی اسپانیا به رهبری پادشاه فرناندو هفتم حمایت می کردند.
تنها بخش کوچکی از این برخوردها در قلمرو آرژانتین کنونی رخ داده است. اکثر نبردها در قلمروهای نایب الملک سابق ریو د لا پلاتا، که در پایان جنگ در خارج از مرزهای استان های متحد قرار گرفتند، یا در سایر مناطق آمریکای جنوبی که هرگز به نایب الملک تعلق نداشتند، مانند شیلی، پرو و اکوادور، رخ دادند. با این حال، در همه موارد چنین در نظر گرفته می شود که طرف های مخالف نه تنها برای تغییر اوضاع در این سرزمین ها، بلکه همچنین برای حاکمیت ملی بر سرزمینی که متعلق به نایب الملک ریو د لا پلاتا بود، می جنگیدند. همچنین در دریا نیز درگیری هایی رخ داد؛ در بعضی موارد در آب هایی بسیار دور از قاره آمریکا.
سه جبههٔ اصلی نظامی را می توان چنین نام برد:
• جبهه شرقی یا ساحلی، در رودخانه های حوضهٔ رود ریو د لا پلاتا، که شامل مبارزات در پاراگوئه، باندا اورینتال، میان رودان آرژانتین و جنگ دریایی در ریو دلا پلاتا و شاخه های آن است.
• جبهه شمالی، با درگیری در استان های پروی علیا و شهر سالتا دل توکمان.
• جبهه آند، که شامل اقدامات تهاجمی در مواضع واقع در شیلی، پرو و اکوادور امروزی بود.
این جنگ ۱۵ سال به طول انجامید و با پیروزی استقلال طلبان به پایان رسید، آن ها توانستند استقلال آرژانتین را تثبیت کنند و در آزادی کشورهای دیگر در آمریکای جنوبی نیز همکاری کنند.
درگیری های نظامی در اسپانیا تا سال ۱۸۱۰ وخیم تر شد شهر سویل مورد حمله ارتش های فرانسوی قرار گرفته بود که از قبل بر بیشتر شبه جزیره ایبری تسلط داشتند. خونتای سویل از بین رفت و چندین عضو به کادیز، آخرین بخش اسپانیا که هنوز مقاومت می کرد، فرار کردند. آنها با توجه به گرایش های سیاسی نزدیک به مطلق گرایی نسبت به خونتای سابق، شورای اقتدار را تأسیس کردند.
