جنه الخلد

[ویکی اهل البیت] جنة الخلد. این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
جنّة الخُلد، به معنای بهشت جاویدان است. این واژه مرکّب، یک بار در قرآن در سوره فرقان(25) آیه 15 برای پاداش تقواپیشگان بکار رفته است:
«قل أذالک خیر ام جنّة الخلد التی وعد المتقین کانت لهم جزاءً و مصیراً».

[ویکی فقه] جنة الخلد (قرآن). قرآن کریم بهشت را با وصف جاودانه توصیف میکند.
جنة الخلد، به معنای بهشت جاویدان است. این واژه مرکب ، یک بار در قرآن در سوره فرقان : ۲۵ آیه ۱۵برای پاداش تقواپیشگان به کار رفته است. «قل اذالک خیر ام جنة الخلد التی وعد المتقین کانت لهم جزاء و مصیرا». (ای پیامبر! ) بگو: «آیا این بهتر است یا بهشت جاویدانی که به پرهیزگاران وعده داده شده؟! بهشتی که پاداش اعمال آنها، و قرارگاهشان است.» اضافه جنت به خلد که به معنای جاودان است برای این است که دلالت کند بر اینکه بهشت مزبور فی نفسه و به خودی خود جاودانه و فنا ناپذیر است، هم چنان که کلمه" خالدین" در آیه بعدی، برای این آمده که دلالت کند بر اینکه اهل این بهشت در آن جاودانند، و فنا به ایشان راه ندارد آیات قرآن در یک جا" خلد" و جاودانگی را به عنوان صفتی برای بهشت بیان کرده و در جای دیگر" خالد بودن" را حال برای بهشتیان، تا تاکیدی باشد بر این حقیقت که هم بهشت جاودانی است و هم ساکنان آن.

[ویکی شیعه] جَنَّةَُ الخُلد یا بهشت جاویدان، تعبیری قرآنی که در سوره فرقان آمده است. کتب لغت، «خُلْد» را به معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا کرده اند.
خداوند در آیه ۱۵ و ۱۶ سوره فرقان، بهشت جاویدان را به پرهیزگاران و اهل تقوا وعده داده که علاوه بر جاودانگی بهشت، ساکنان آن نیز جاودانه در آن باقی خواهند ماند.
برخی مفسران معتقدند اضافه شدن کلمه «جنت» به کلمه «خلد» دلالت بر این دارد که این بهشت، جاودانه بوده و نابود نخواهد شد.

[ویکی فقه] جنه الخلد (قرآن). قرآن کریم بهشت را با وصف جاودانه توصیف میکند.
جنة الخلد، به معنای بهشت جاویدان است. این واژه مرکب ، یک بار در قرآن در سوره فرقان : ۲۵ آیه ۱۵برای پاداش تقواپیشگان به کار رفته است.«قل اذالک خیر ام جنة الخلد التی وعد المتقین کانت لهم جزاء و مصیرا». (ای پیامبر! ) بگو: «آیا این بهتر است یا بهشت جاویدانی که به پرهیزگاران وعده داده شده؟! بهشتی که پاداش اعمال آنها، و قرارگاهشان است.»اضافه جنت به خلد که به معنای جاودان است برای این است که دلالت کند بر اینکه بهشت مزبور فی نفسه و به خودی خود جاودانه و فنا ناپذیر است، هم چنان که کلمه" خالدین" در آیه بعدی، برای این آمده که دلالت کند بر اینکه اهل این بهشت در آن جاودانند، و فنا به ایشان راه ندارد آیات قرآن در یک جا" خلد" و جاودانگی را به عنوان صفتی برای بهشت بیان کرده و در جای دیگر" خالد بودن" را حال برای بهشتیان، تا تاکیدی باشد بر این حقیقت که هم بهشت جاودانی است و هم ساکنان آن.