جنعظ

لغت نامه دهخدا

جنعظ. [ ج ِ ع ِ ] ( ع ص ) پیر آزناک و ناکس. || درشت خوی و گول. ( ذیل اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس