جَنْدی، مؤیدالدین ( ـ پس از ۶۹۱ق)
عارف و شاعر ایرانی. متولد جَنْد واقع در ماوراءالنهر. به سیر و سلوک روی نهاد و حج گزارد. ده سال در قونیه نزد صدرالدین قونوی مرید بود. پس از درگذشت صدرالدین به بغداد رفت. سپس راهی سینوپ شد و در آن جا کتابی به نام نَفحة الروح و تُحفة الفتوح برای زن صوفی فارسی دانی نوشت (تهران، ۱۳۶۲ش). مشهورترین اثر مؤید شرح فصوص الحکم به عربی است (مشهد، ۱۳۶۱ش). به فارسی و عربی شعر می سرود. از دیگر آثارش: اذواق الختمتین؛ شرح مواقع النجوم؛ کتاب الاسماء؛ الدررالغالیات فی شرح الحروف العالیات.
عارف و شاعر ایرانی. متولد جَنْد واقع در ماوراءالنهر. به سیر و سلوک روی نهاد و حج گزارد. ده سال در قونیه نزد صدرالدین قونوی مرید بود. پس از درگذشت صدرالدین به بغداد رفت. سپس راهی سینوپ شد و در آن جا کتابی به نام نَفحة الروح و تُحفة الفتوح برای زن صوفی فارسی دانی نوشت (تهران، ۱۳۶۲ش). مشهورترین اثر مؤید شرح فصوص الحکم به عربی است (مشهد، ۱۳۶۱ش). به فارسی و عربی شعر می سرود. از دیگر آثارش: اذواق الختمتین؛ شرح مواقع النجوم؛ کتاب الاسماء؛ الدررالغالیات فی شرح الحروف العالیات.
wikijoo: جندی،_مویدالدین_(_ـ_پس_از_۶۹۱ق)