جندی محمد بن یوسف

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «ابوعبدالله محمد بن یوسف جندی»، فقیه شافعی و مورخ یمنی قرن هشتم بوده است. از زادگاه و زمان تولد وی اطلاعی در دست نیست. او به شهر جَنَد در یمن منسوب است. در این شهر که در شمال شرقی ثَعِز واقع است، نخستین مسجد یمن در سال هشتم هجری ساخته شد. لقب جندی را بهاءالدین ذکر کرده است. خانواده او اهل ظَفَر یمن بودند. گفته اند که وی بیشتر عمر خود را در زَبید گذراند. جندی خود از پدرش با نام یوسف بن یعقوب یاد کرده است. جندی نزد استادانی چون ابوالحسن اصبحی و ابوالعباس احنف به کسب علم پرداخت.
گفته اند که او شاگردان بسیاری تربیت نمود، اما نام آنان در منابع نیامده است. جندی مدتی در مَوْزَع به امر قضا مشغول بود و پس از آن در عَدَن و زَبید به امور دیوانی پرداخت. از تصریح وی به تاریخ درگذشت ابوبکر بن احمد بن موسی بن عجیل، می توان دریافت که جندی بعد از 730 درگذشته است. برخی مورخان نیز سال وفات او را 732 ذکر کرده اند.
اثر مهم جندی، کتاب «السُلوک فی طبقات العلماء و الملوک» است که آن را به تشویق استادش، اصبحی، تألیف کرد. این کتاب از مهم ترین منابع در باره تاریخ دوره اسلامی یمن است و به نام های دیگری، از جمله «طبقات فقهاء الیمن»، «تاریخ الجَنَدی» و «طبقات الجَنَدی» نیز معروف است.
برگرفته از دانشنامه جهان اسلام، ج 11، ص 33.
السلوک فی طبقات العلماء و الملوک / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده

پیشنهاد کاربران

بپرس