جندعه

لغت نامه دهخدا

( جندعة ) جندعة. [ ج ُ دُ ع َ ] ( ع اِ ) حباب که بر بالای آب از باران نمودار شود. ج ، جَنادِع. || جانور خزنده موذی یا هر جانوری که ازآن گزند و زحمت رسد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || ( ص ) بی خیر و برکت ، گویند: رجل جندعة؛ یعنی مردی که خیری در او نیست. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس