جنتی عطایی ایرج

دانشنامه آزاد فارسی

جَنّتی عطایی، ایرج (تهران ۱۳۲۵ش)
جَنّتی عطایی، ایرج
ترانه سرا و شاعر. از مشهورترین ترانه سرایان موسیقی پاپ ایران در سال های ۱۳۵۰ و بعد از آن است. تحصیلات دانشگاهی او در زمینۀ تئاتر و ادبیات نمایشی بوده و ترانه سرایی را از اواخر دهۀ ۱۳۴۰ آغاز کرده است. خصوصیات کارهایش ازجمله گزینش سوژه های تکان دهنده، طرح قدرتمندانۀ مطالب، هنجارشکنی در ترانۀ پاپ در زمینۀ مضمون و در فرم، استفاده از ساختار روایی، و جهت گیری خاص سیاسی اجتماعی و نیز ادراک او از فضای موسیقی پاپ و انتخاب همکارانش، آثار او را منحصربه فرد کرده است. نخستین ترانه سرایی بود که «جایزۀ ادبی فروغ» را دریافت کرد و لقب «شاملوی ترانه سرایان» را نیز به او داده اند. از ۱۳۵۸ در امریکا اقامت دارد و مجموعه ای از آثارش با عنوان زمزمه های یک شب سی ساله منتشر شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس