جنبش ضد تنباکو در آلمان نازی. پس از این که پزشکان آلمانی برای اولین بار به کشف رابطه بین سیگار کشیدن و سرطان ریه شدند، [ ۱] رایش آلمان یک جنبش قوی ضد تنباکو را آغاز کرد. [ ۲] و اولین جنبش ضد سیگار در تاریخ مدرن را رهبری کرد. [ ۳] جنبش ضد تنباکو در آلمان نازی یکی از فعالیت های مهم اجتماعی و فرهنگی در دوران حکومت نازی ها بود. عمده ترین کار این جنبش فعالیت بر ضد استعمال تنباکو و مصرف نوشیدنی های الکلی بود.
جنبشهای ضد تنباکو از آغاز قرن بیستم در بسیاری از کشورها رشد کردند، [ ۴] [ ۵] ولی جز در آلمان که کارزار پس از به قدرت رسیدن نازیها از سوی دولت حمایت شد توفیق اندکی داشتند. [ ۴] این جنبش قوی ترین جنبش ضد دخانیات در جهان در دهه ۱۹۳۰ میلادی و اوایل دهه ۱۹۴۰ میلادی بود. رهبری ناسیونال سوسیالیست سیگارکشیدن را محکوم کرد[ ۶] [ ۷] و بسیاری از آنان علناً از مصرف تنباکو انتقاد کردند. [ ۶] پژوهش در خصوص سیگارکشیدن و اثرات اش بر سلامتی در دوره حکومت نازیها بسیار پیشرفت کرد[ ۸] و در آن زمان در نوع خود از مهم ترینها بود. [ ۹] بی علاقگی شخصی آدولف هیتلر به تنباکو[ ۱۰] و سیاستهای تولید مثل نازیها از جمله عوامل محرک کارزار آنان علیه دخانیات بود و کمپین به نژادگرایی و یهودستیزی مرتبط بود. [ ۱۱] دولت ناسیونال سوسیالیستی کوشش بسیار زیادی انجام داد تا بتواند به شیوه های فرهنگی و تبلیغاتی مردم را به ترک مشروبات الکلی و سیگار تشویق و ترغیب کند.
کارزار ضد دخانیات نازی شامل ممنوعیت سیگارکشیدن در ترامواها، اتوبوسها و قطارهای شهری، [ ۶] ارتقای آموزش بهداشت، [ ۱۲] محدود کردن سهمیه سیگار در ورماخت، سازماندهی درسهای درمانی برای سربازان، و افزایش مالیات تنباکو بود. [ ۶] ناسیونال سوسیالیستها همچنین محدودیتهایی بر تبلیغات تنباکو و سیگار کشیدن در فضاهای عمومی و رستورانها و کافی شاپها وضع کردند. [ ۶] جنبش در اولین سال های حکومت نازی تأثیر چنانی نداشت و مصرف تنباکو بین ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ افزایش یافت، [ ۱۳] ولی سیگار کشیدن بین نظامیان از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ کم شد. [ ۱۴] حتی تا آخر قرن بیستم، جنبش ضد تباکوی آلمان پس از جنگ نتوانست به حد کارزار ضد سیگار آلمان نازی تأثیرگذار باشد. [ ۱۳]
دولت آلمان نازی کوشش کرد از طریق قانونی تا حد قابل توجهی با مصرف مشروبات الکلی برخورد کند. برای مثال رانندگانی که تحت تأثیر مشروبات الکلی قرار می گرفتند به سختی مجازات می شدند. دولت می کوشید جوانان را به خوردن نوشیدنی های سالم به جای مشروبات الکلی تشویق کند و این مسئله تا حد زیادی به ویژه در میان افراد سازمان جوانان هیتلری به انجام رسید. در سال ۱۹۳۷ قانونی تصویب شد که فروش مشروبات الکلی را به افراد کم سن ممنوع می کرد. [ ۱۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجنبشهای ضد تنباکو از آغاز قرن بیستم در بسیاری از کشورها رشد کردند، [ ۴] [ ۵] ولی جز در آلمان که کارزار پس از به قدرت رسیدن نازیها از سوی دولت حمایت شد توفیق اندکی داشتند. [ ۴] این جنبش قوی ترین جنبش ضد دخانیات در جهان در دهه ۱۹۳۰ میلادی و اوایل دهه ۱۹۴۰ میلادی بود. رهبری ناسیونال سوسیالیست سیگارکشیدن را محکوم کرد[ ۶] [ ۷] و بسیاری از آنان علناً از مصرف تنباکو انتقاد کردند. [ ۶] پژوهش در خصوص سیگارکشیدن و اثرات اش بر سلامتی در دوره حکومت نازیها بسیار پیشرفت کرد[ ۸] و در آن زمان در نوع خود از مهم ترینها بود. [ ۹] بی علاقگی شخصی آدولف هیتلر به تنباکو[ ۱۰] و سیاستهای تولید مثل نازیها از جمله عوامل محرک کارزار آنان علیه دخانیات بود و کمپین به نژادگرایی و یهودستیزی مرتبط بود. [ ۱۱] دولت ناسیونال سوسیالیستی کوشش بسیار زیادی انجام داد تا بتواند به شیوه های فرهنگی و تبلیغاتی مردم را به ترک مشروبات الکلی و سیگار تشویق و ترغیب کند.
کارزار ضد دخانیات نازی شامل ممنوعیت سیگارکشیدن در ترامواها، اتوبوسها و قطارهای شهری، [ ۶] ارتقای آموزش بهداشت، [ ۱۲] محدود کردن سهمیه سیگار در ورماخت، سازماندهی درسهای درمانی برای سربازان، و افزایش مالیات تنباکو بود. [ ۶] ناسیونال سوسیالیستها همچنین محدودیتهایی بر تبلیغات تنباکو و سیگار کشیدن در فضاهای عمومی و رستورانها و کافی شاپها وضع کردند. [ ۶] جنبش در اولین سال های حکومت نازی تأثیر چنانی نداشت و مصرف تنباکو بین ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ افزایش یافت، [ ۱۳] ولی سیگار کشیدن بین نظامیان از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ کم شد. [ ۱۴] حتی تا آخر قرن بیستم، جنبش ضد تباکوی آلمان پس از جنگ نتوانست به حد کارزار ضد سیگار آلمان نازی تأثیرگذار باشد. [ ۱۳]
دولت آلمان نازی کوشش کرد از طریق قانونی تا حد قابل توجهی با مصرف مشروبات الکلی برخورد کند. برای مثال رانندگانی که تحت تأثیر مشروبات الکلی قرار می گرفتند به سختی مجازات می شدند. دولت می کوشید جوانان را به خوردن نوشیدنی های سالم به جای مشروبات الکلی تشویق کند و این مسئله تا حد زیادی به ویژه در میان افراد سازمان جوانان هیتلری به انجام رسید. در سال ۱۹۳۷ قانونی تصویب شد که فروش مشروبات الکلی را به افراد کم سن ممنوع می کرد. [ ۱۵]
