جنبش دانشجویی ۱۴۰۱ ایران بخشی از جنبش دانشجویی ایران است که در جریان خیزش ۱۴۰۱ شروع و در راستای جنبش زن، زندگی، آزادی ادامه پیدا کرد. جنبش دانشجویی ایران در پی کشته شدن مهسا امینی و شروع اعتراضات سراسری، از ۲۷ شهریور ۱۴۰۱ احیا شد. روش های این اعتراضات، راهپیمایی، تجمع، تحصن، خودداری از حضور در کلاس های درس و سر دادن شعارهای اعتراضی بود. در این اعتراضات به صورت گسترده تعداد زیادی از دانشجویان از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شدند. برای جلوگیری از گسترش اعتراضات، تعدادی زیادی از دانشجویان نیز ممنوع الورود شده و از ورود آن ها به دانشگاه جلوگیری شد. علی رغم بازداشت و ممنوع الورودی دانشجویان، این اعتراضات به صورت روزانه و بدون وقفه تاکنون ادامه دارد.
... [مشاهده متن کامل]
«دوران گفت وگو، خیلی سال است که گذشته است؛ سال ها ما خواستیم گفت وگو کنیم؛ و چیزی جز اعدام و حبس و تهدید، گیرمان نیامد. سال ها صدای قشر کثیری از جامعه را خفه کردید و از نتیجه آن نترسیدید…؛ از شما پرسیدیم چرا زدید؟! چرا سه بار زدید؟! و گفتید خطای انسانی بوده…! ۱٫۵۰۰ نفر را در خیابان به گلوله بستید…؛ دیگر برای ما حرف از گفت وگو نزنید؛ ما از شما خشمگینیم بابت تمامی این چند دهه جنایت تان. » ( بیانیه برخی از دانشجویان )
جنبش دانشجویی در ایران در دروان جمهوری اسلامی، همواره دوران پرفراز و نشیبی را گذرانده است. در طول سال های پس از حمله به کوی دانشگاه تهران در ۱۸ تیر ۱۳۷۸، بخشی از جنبش دانشجویی با رفتن شماری از نخبگان از ایران کم رنگ شد و در مقاطعی دانشجویان بسیجی و «پیرو خط رهبری»، زمام امور را در دانشگاه ها در دست گرفتند.
در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸، با شکل گیری جنبش سبز در اعتراض به نتایج انتخابات، دانشجویان به خصوص در دانشگاه های تهران بار دیگر با قشرهای دیگر برای اعتراض به خیابان آمدند.
اعتراض های ۱۳۹۸ دانشجویان به دنبال اعتراضات آبان ۹۸ و اعتراضات دی ۱۳۹۸ شکل گرفت. که با حملهٔ نیروهای امنیتی و لباس شخصی به دانشگاه و بازداشت گستردهٔ دانشجویان همراه بود. فضای دانشگاه بیش از پیش امنیتی و اعتراضات برای انجام اصلاحات مورد نظر در دانشگاه ها اغلب صنفی، و نه اعتراض برای اصلاحات اساسی در جامعه، شد.
... [مشاهده متن کامل]
«دوران گفت وگو، خیلی سال است که گذشته است؛ سال ها ما خواستیم گفت وگو کنیم؛ و چیزی جز اعدام و حبس و تهدید، گیرمان نیامد. سال ها صدای قشر کثیری از جامعه را خفه کردید و از نتیجه آن نترسیدید…؛ از شما پرسیدیم چرا زدید؟! چرا سه بار زدید؟! و گفتید خطای انسانی بوده…! ۱٫۵۰۰ نفر را در خیابان به گلوله بستید…؛ دیگر برای ما حرف از گفت وگو نزنید؛ ما از شما خشمگینیم بابت تمامی این چند دهه جنایت تان. » ( بیانیه برخی از دانشجویان )
جنبش دانشجویی در ایران در دروان جمهوری اسلامی، همواره دوران پرفراز و نشیبی را گذرانده است. در طول سال های پس از حمله به کوی دانشگاه تهران در ۱۸ تیر ۱۳۷۸، بخشی از جنبش دانشجویی با رفتن شماری از نخبگان از ایران کم رنگ شد و در مقاطعی دانشجویان بسیجی و «پیرو خط رهبری»، زمام امور را در دانشگاه ها در دست گرفتند.
در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸، با شکل گیری جنبش سبز در اعتراض به نتایج انتخابات، دانشجویان به خصوص در دانشگاه های تهران بار دیگر با قشرهای دیگر برای اعتراض به خیابان آمدند.
اعتراض های ۱۳۹۸ دانشجویان به دنبال اعتراضات آبان ۹۸ و اعتراضات دی ۱۳۹۸ شکل گرفت. که با حملهٔ نیروهای امنیتی و لباس شخصی به دانشگاه و بازداشت گستردهٔ دانشجویان همراه بود. فضای دانشگاه بیش از پیش امنیتی و اعتراضات برای انجام اصلاحات مورد نظر در دانشگاه ها اغلب صنفی، و نه اعتراض برای اصلاحات اساسی در جامعه، شد.
