جنبش برادری باربران ماشین خواب ( به انگلیسی: Brotherhood of Sleeping Car Porters ) یا ( BSCP ) که در سال ۱۹۲۵ تأسیس شد، اولین سازمان کارگری بود که به رهبری آفریقایی - آمریکایی ها برای به دست آوردن منشور در فدراسیون کارگری آمریکا ( AFL ) بود. BSCP اعضا خود را از ۱۸۰۰۰ کارگر مهاجر در کشورهای کانادا، ایالات متحده و مکزیک جمع آوری کرد. [ ۱] در نتیجه کاهش حمل و نقل ریلی در دهه ۱۹۶۰، عضویت در BSCP به سرعت کاهش یافت. این جنبش در سال ۱۹۷۸ با اتحادیه راه آهن و شرکت هواپیمایی ( BRAC ) ، که اکنون اتحادیه بین المللی ارتباطات حمل و نقل شناخته می شود، ادغام شد. [ ۱]
رهبران BSCP از جمله ای. فیلیپ راندولف، بنیانگذار و رئیس اول جنبش، و سی ال دلامس، معاون رئیس و دومین رئیس بودند. [ ۲] [ ۳] این جنبش ابتدا بر جنبش حقوق مدنی و در ادامه و پس از آن بر روی ریشه کن کردن جدایی سیاه پوستان در جنوب ایالات متحده آمریکا تمرکز کرد. [ ۴]
در دهه ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ شرکت پولمن یکی از بزرگترین کارفرمایان سیاهپوستان بود[ ۴] و تصویری از خود همراه با خیرخواهی روشنفکرانه از طریق حمایت مالی از کلیساهای سیاهان، روزنامه ها و دیگر سازمان ها ایجاد کرد. جورج پولمن، بنیانگذار این شرکت بود.
با این حال، کار کردن برای شرکت پولمن، در عمل سخت تر از آن بود که به نظر می آمد.
در دهه اول قرن بیستم این شرکت با هرگونه تلاش برای سازمان دهی را با انزوا یا شلیک به رهبران اتحادیه مقابله کرد. همانند بسیاری دیگر از شرکت های بزرگ آن دوران، این شرکت برای کنترل بر کارکنان خود جاسوس استخدام کرد و در موارد شدید، عوامل شرکت به سازمان دهندگان اتحادیه حمله کردند.
در ۲۵ مارس ۱۹۲۵ هنگامی که ۵۰۰ تن از دستفروشان در هارلم ملاقات کردند، آنها تصمیم گرفتند برای سازماندهی اتحادیه تلاش دیگری انجام دهند. آنها مخفیانه کمپین خود را راه اندازی کردند، اتحادیه این شعار را برای نشان دادن خشم خود علیه شرایط کاری انتخاب کرد: «مبارزه یا بردگی».
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرهبران BSCP از جمله ای. فیلیپ راندولف، بنیانگذار و رئیس اول جنبش، و سی ال دلامس، معاون رئیس و دومین رئیس بودند. [ ۲] [ ۳] این جنبش ابتدا بر جنبش حقوق مدنی و در ادامه و پس از آن بر روی ریشه کن کردن جدایی سیاه پوستان در جنوب ایالات متحده آمریکا تمرکز کرد. [ ۴]
در دهه ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ شرکت پولمن یکی از بزرگترین کارفرمایان سیاهپوستان بود[ ۴] و تصویری از خود همراه با خیرخواهی روشنفکرانه از طریق حمایت مالی از کلیساهای سیاهان، روزنامه ها و دیگر سازمان ها ایجاد کرد. جورج پولمن، بنیانگذار این شرکت بود.
با این حال، کار کردن برای شرکت پولمن، در عمل سخت تر از آن بود که به نظر می آمد.
در دهه اول قرن بیستم این شرکت با هرگونه تلاش برای سازمان دهی را با انزوا یا شلیک به رهبران اتحادیه مقابله کرد. همانند بسیاری دیگر از شرکت های بزرگ آن دوران، این شرکت برای کنترل بر کارکنان خود جاسوس استخدام کرد و در موارد شدید، عوامل شرکت به سازمان دهندگان اتحادیه حمله کردند.
در ۲۵ مارس ۱۹۲۵ هنگامی که ۵۰۰ تن از دستفروشان در هارلم ملاقات کردند، آنها تصمیم گرفتند برای سازماندهی اتحادیه تلاش دیگری انجام دهند. آنها مخفیانه کمپین خود را راه اندازی کردند، اتحادیه این شعار را برای نشان دادن خشم خود علیه شرایط کاری انتخاب کرد: «مبارزه یا بردگی».
