کمپین انزوا، عدم سرمایه گذاری و تحریم اسرائیل ( به انگلیسی: Boycott, Divestment and Sanctions ( BDS ) ) جنبشی جهانی است که هدف آن تحت فشار قرار دادن دولت اسرائیل با اهرم های اقتصادی جهت پایان اشغال سرزمین فلسطین، رفع تبعیض و به رسمیت شناختن حق بازگشت میلیونها آواره فلسطینی به کشور خودشان است.
... [مشاهده متن کامل]
این جنبش در ۹ ژوئیه ۲۰۰۵ توسط ۱۷۱ سازمان غیردولتی فلسطینی بنیان گذارده شده و بر یکی از بیانیه های سازمان ملل علیه رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی استناد و از روش مبارزه سیاهپوستان علیه دولت آپارتاید بهره می جوید. در حمایت از کارزار دهها کنفرانس و حرکت اعتراضی در شهرهای مختلف جهان انجام شده است. حامیان این جنبش شامل چهره های دانشگاهی، اعضای اتحادیه های کارگری ، احزاب سیاسی و شهروندان اسرائیل می شود.
در ایران، به دلیل قوانین موجود، که ورود و سرمایه گذاری شرکت های اسراییلی را منع می کند و شرکت های داخلی نیز حق ورود به بازار اسراییل را ندارند، بالطبع این کمپین چندان شناخته نیست و بی اعتناییِ کوشندگان سیاسی نیز به ناشناخته ماندنِ آن دامن زده است. اما در دنیا، این کمپین مناقشات زیادی را برانگیخته و مرتب اخباری در مورد آن منتشر می شود. عده ای معتقدند که کمپین جنبهٔ ضدیهود، و حتی نژادپرستانه، دارد. هیلاری کلینتون درنامهٔ خود به حییم صبان، میلیاردر یهودی آمریکایی، به مناسبت جلب حمایت سابان از او در کارزار انتخاباتی اش، اطمینان داده که از اسراییل حمایت خواهد کرد و این که کارزار ِ انزوای اسرائیل از نظر وی «غیرسازنده» است و به مذاکرات صلح لطمه می زند. او از لزوم «همکاری رهبران و هم بودهای آمریکا برای مبارزه با کمپین» سخن گفت. اما در ایران این نامه زمینه ساز ماجرای عجیبی شد. روزنامهٔ کیهان مطلب طنزِ سایت فکاهی «میدایست بیست» را دربارهٔ این نامه جدی گرفت و از این نامه به عنوان «مجوز کشتار ۲۰۰ هزار فلسطینی از سوی کلینتون» یاد کرد. در پاسخ منتقدان، کیهان مدعی شد که بخش هایی از این مطلب طنزِ سایت میدایست بیست اصالت داشته و منتقدان هستند که مطلب را نفهمیده اند.
... [مشاهده متن کامل]
این جنبش در ۹ ژوئیه ۲۰۰۵ توسط ۱۷۱ سازمان غیردولتی فلسطینی بنیان گذارده شده و بر یکی از بیانیه های سازمان ملل علیه رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی استناد و از روش مبارزه سیاهپوستان علیه دولت آپارتاید بهره می جوید. در حمایت از کارزار دهها کنفرانس و حرکت اعتراضی در شهرهای مختلف جهان انجام شده است. حامیان این جنبش شامل چهره های دانشگاهی، اعضای اتحادیه های کارگری ، احزاب سیاسی و شهروندان اسرائیل می شود.
در ایران، به دلیل قوانین موجود، که ورود و سرمایه گذاری شرکت های اسراییلی را منع می کند و شرکت های داخلی نیز حق ورود به بازار اسراییل را ندارند، بالطبع این کمپین چندان شناخته نیست و بی اعتناییِ کوشندگان سیاسی نیز به ناشناخته ماندنِ آن دامن زده است. اما در دنیا، این کمپین مناقشات زیادی را برانگیخته و مرتب اخباری در مورد آن منتشر می شود. عده ای معتقدند که کمپین جنبهٔ ضدیهود، و حتی نژادپرستانه، دارد. هیلاری کلینتون درنامهٔ خود به حییم صبان، میلیاردر یهودی آمریکایی، به مناسبت جلب حمایت سابان از او در کارزار انتخاباتی اش، اطمینان داده که از اسراییل حمایت خواهد کرد و این که کارزار ِ انزوای اسرائیل از نظر وی «غیرسازنده» است و به مذاکرات صلح لطمه می زند. او از لزوم «همکاری رهبران و هم بودهای آمریکا برای مبارزه با کمپین» سخن گفت. اما در ایران این نامه زمینه ساز ماجرای عجیبی شد. روزنامهٔ کیهان مطلب طنزِ سایت فکاهی «میدایست بیست» را دربارهٔ این نامه جدی گرفت و از این نامه به عنوان «مجوز کشتار ۲۰۰ هزار فلسطینی از سوی کلینتون» یاد کرد. در پاسخ منتقدان، کیهان مدعی شد که بخش هایی از این مطلب طنزِ سایت میدایست بیست اصالت داشته و منتقدان هستند که مطلب را نفهمیده اند.
