جنبره

لغت نامه دهخدا

جنبره. [ جَمْب ْ رَ / رِ ] ( اِ ) حلقه و دایره ( ؟ ). چنبره :
ده ودوهزار انگبین جنبره
بدژها کشند این همه یکسره.
فردوسی.
در فهرست ولف آمده : جُنْبْرَه ، مطابق نسخه «فردوسی چ بمبئی ص 50 شعر 428» بمعنی Seitenweg و در فردوسی چ «C» چنبره آمده و در نسخه «M» کندره. ( ولف ص 273 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس