جناس آوایی. جِناس آوایی (alliteration)
در نظم و نثر، استفاده از واژه هایی که در یک عبارت یا مصرع با صدای واحدی آغاز می شوند، همچون در این نمونه: دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن. در ادبیات قدیم رایج بود و امروز نیز در اصطلاحاتی مانند «بگی ف میگه فرحزاد» به کار می رود. این صناعت در شعر نو برای تأکید بر بعضی صور خیال یا برخی واژه ها به کار می رود. در جناس آوایی عموماً مصمَّت ها یا حروف بی صدا تکرار می شوند، ولی نوعی جناس آوایی هم وجود دارد که بر تکرار مصوّت ها یا حروف باصدا مبتنی است. نیز ← ترصیع.
در نظم و نثر، استفاده از واژه هایی که در یک عبارت یا مصرع با صدای واحدی آغاز می شوند، همچون در این نمونه: دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن. در ادبیات قدیم رایج بود و امروز نیز در اصطلاحاتی مانند «بگی ف میگه فرحزاد» به کار می رود. این صناعت در شعر نو برای تأکید بر بعضی صور خیال یا برخی واژه ها به کار می رود. در جناس آوایی عموماً مصمَّت ها یا حروف بی صدا تکرار می شوند، ولی نوعی جناس آوایی هم وجود دارد که بر تکرار مصوّت ها یا حروف باصدا مبتنی است. نیز ← ترصیع.
wikijoo: جناس_آوایی