جنادل
لغت نامه دهخدا
جنادل. [ ج ُ دِ ] ( ع ص ) قوی و بزرگ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
جنادل. [ ج َ دِ ] ( اِخ ) موضعی است بر بالای اسوان در سه میلی منتهی الیه صعید مصر نزدیک بلاد نوبه. ( معجم البلدان ). و آن سنگی است ثابت در وسط نیل که موقع طغیان نیل هر وقت آب این سنگ را فراگرفت خبر طغیان نیل را بمصر می فرستند. ( مراصد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید