جنادع

لغت نامه دهخدا

جنادع. [ ج َ دِ ] ( ع اِ ) ج ِ جُنْدُعة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).رجوع به جندعه شود. || حشرات زمین چون ملخ و مار و سوسمار و جز آن. || بلایا و آفات. || سخن سخت و درشت. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || و گویند جنادع ِ هرچیز، اوایل آن است. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
- ذات الجنادع ؛ بلا و سختی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس