جناب خان شخصیتی عروسکی است که ابتدا در مجموعه نمایش خانگی کوچه مروارید در نقش لبو فروش آبادانی و سپس در سری دوم و سوم و پنجم و ششم مجموعه خندوانه به عنوان یک استندآپ کمدین ظاهر شد. مالکیت این شخصیت عروسکی متعلق به سعید سالارزهی است
واژه مرکّب -
شاخص: لقب، عنوان و فَرنامِ یک "اسم" است؛ که بدون فاصله در کنار "اسم" می آید! ( شاخص ها می توانند، پیش و پس از" اسم" بیایند )
شاخص ها:
علمی و دانشگاهی: پرُفِسور ( پروفِسور، فرانسوی ) ، استاد، دانشمند،
... [مشاهده متن کامل]
علامه، دکتر ( پزشک ) ، مهندس، وکیل و. . .
کشوری و لشکری: شاه، سلطان، امیر، ملکه، شهربانو، خان، میرزا ( امیر زاده ) ، کاپیتان، ناخدا،
قاضی، بازرس ( بازپُرس ) ، سپهبد، سردار، سرجوخه، تیمسار، سرهنگ! و. . .
مذهبی: شهید، امام، امام زاده، شیخ، مُلّا، آیت الله، خواجه، حاج آقا، حاج خانم، حاجی، کربلایی، مشهدی و. . .
خانوادگی: بابا، ننه، بی بی، خاله، عمه، دایی، عمو، زن عمو، زن دایی، پسر عمو، دختر خاله و. . .
عمومی: جناب، آقا، خانم ( خاتون! ) و. . .
حزبی مذهبی: برادر، خواهر، مادر، پدر و. . .
مثل: پروفسور سمیعی، ، سپهبد قَرَنی، رضا خان، بابا طاهر، عمو نوروز، ننه سرما، برادر محمدی و. . .
گاهی می توان؛ دو شاخص را، با یک اسم هم آورد!
مثل: شهید دکتر چمران، تیمسار سپهبد نادر جهانبانی، حاج آقا رحمانی، جناب سرهنگ حسینی، جناب خان رامبدی! و. . .
( ( پس هنگامی شاخص داریم؛ که "اسم" در کنار شاخص قرار گیرد و "اسم" هیچگاه کسره نگیرد ولی شاخص می تواند کسره بگیرد!
مثال نقض: جناب مهدیِ داوری، پرُفسور امیر ارسلانِ ایزدی، استاد محمودِ حیدری، دکتر آرشِ دارا، مهندس علیرضا صفری و. . .
پس در اینجا شاخص نداریم! ولی "پرُفسور امیر ارسلانِ ایزدی و مهندس علیرضا صفری" شاخص به شمار می آیند ) )
( ( شاخص ها نیز هرگاه بدون اسم بیایند؛دیگر شاخص نیستند و فقط یک اسم عادی هستند و می توانند تمام نقش های یک "اسم" را بر عهده گیرند! مثال: استاد تشریف آوردند ( استاد: نهاد ) - او دانشمند است ( دانشمند: مُسنَد ) - شهید را آوردند ( شهید: مفعول ) - به عمه سلام کن ( عمه: مُتمم ) و. . . ) )
اصطلاحی است؛ که بیشترِ بَروبَچ جنوب برای رفیق یا دوست جون جونیشون بکار می برند!
کاربرد: هنگامی که بخواهیم خوبی های دوستمون را بزرگ و چشمگیر جلوه بدهیم و بِهِش گوشزد کنیم که پرچمش بالاست! یا هنگامی که بخوایم بگیم، دوستمون همه چی تموم و خیلی کار درسته این واژه رو براش بکار می بریم!
معنی: سَروَر سَروَرا، بزرگ بزرگا، آقای آقاها -
والۀ والا، دلبر دلبرا، جانِ جانان، خوشگل خوشگلا، گوگول گوگولا -
دلاویزِ دلپذیر، دلدار دلبند، دلنشین نازنین، جیگر مامانی، جیگیلی تو دل برو، خوشمزه دلچسب،
دلخواه خواستنی، درّدانه دوست داشتنی، نور چشمیِ گوگولی!
( ( ناگفته نماند که مالک و سازنده این عروسک: سعید سالار زِهی و هدیه هاشمی است! ) )
این موضوع با کمک از کتابِ استاد عِمرانی و دکتر سِبطی برگرفته شده است!
شاخص: لقب، عنوان و فَرنامِ یک "اسم" است؛ که بدون فاصله در کنار "اسم" می آید! ( شاخص ها می توانند، پیش و پس از" اسم" بیایند )
شاخص ها:
علمی و دانشگاهی: پرُفِسور ( پروفِسور، فرانسوی ) ، استاد، دانشمند،
... [مشاهده متن کامل]
علامه، دکتر ( پزشک ) ، مهندس، وکیل و. . .
کشوری و لشکری: شاه، سلطان، امیر، ملکه، شهربانو، خان، میرزا ( امیر زاده ) ، کاپیتان، ناخدا،
قاضی، بازرس ( بازپُرس ) ، سپهبد، سردار، سرجوخه، تیمسار، سرهنگ! و. . .
مذهبی: شهید، امام، امام زاده، شیخ، مُلّا، آیت الله، خواجه، حاج آقا، حاج خانم، حاجی، کربلایی، مشهدی و. . .
خانوادگی: بابا، ننه، بی بی، خاله، عمه، دایی، عمو، زن عمو، زن دایی، پسر عمو، دختر خاله و. . .
عمومی: جناب، آقا، خانم ( خاتون! ) و. . .
حزبی مذهبی: برادر، خواهر، مادر، پدر و. . .
مثل: پروفسور سمیعی، ، سپهبد قَرَنی، رضا خان، بابا طاهر، عمو نوروز، ننه سرما، برادر محمدی و. . .
گاهی می توان؛ دو شاخص را، با یک اسم هم آورد!
مثل: شهید دکتر چمران، تیمسار سپهبد نادر جهانبانی، حاج آقا رحمانی، جناب سرهنگ حسینی، جناب خان رامبدی! و. . .
( ( پس هنگامی شاخص داریم؛ که "اسم" در کنار شاخص قرار گیرد و "اسم" هیچگاه کسره نگیرد ولی شاخص می تواند کسره بگیرد!
مثال نقض: جناب مهدیِ داوری، پرُفسور امیر ارسلانِ ایزدی، استاد محمودِ حیدری، دکتر آرشِ دارا، مهندس علیرضا صفری و. . .
پس در اینجا شاخص نداریم! ولی "پرُفسور امیر ارسلانِ ایزدی و مهندس علیرضا صفری" شاخص به شمار می آیند ) )
( ( شاخص ها نیز هرگاه بدون اسم بیایند؛دیگر شاخص نیستند و فقط یک اسم عادی هستند و می توانند تمام نقش های یک "اسم" را بر عهده گیرند! مثال: استاد تشریف آوردند ( استاد: نهاد ) - او دانشمند است ( دانشمند: مُسنَد ) - شهید را آوردند ( شهید: مفعول ) - به عمه سلام کن ( عمه: مُتمم ) و. . . ) )
اصطلاحی است؛ که بیشترِ بَروبَچ جنوب برای رفیق یا دوست جون جونیشون بکار می برند!
کاربرد: هنگامی که بخواهیم خوبی های دوستمون را بزرگ و چشمگیر جلوه بدهیم و بِهِش گوشزد کنیم که پرچمش بالاست! یا هنگامی که بخوایم بگیم، دوستمون همه چی تموم و خیلی کار درسته این واژه رو براش بکار می بریم!
معنی: سَروَر سَروَرا، بزرگ بزرگا، آقای آقاها -
والۀ والا، دلبر دلبرا، جانِ جانان، خوشگل خوشگلا، گوگول گوگولا -
دلاویزِ دلپذیر، دلدار دلبند، دلنشین نازنین، جیگر مامانی، جیگیلی تو دل برو، خوشمزه دلچسب،
دلخواه خواستنی، درّدانه دوست داشتنی، نور چشمیِ گوگولی!
( ( ناگفته نماند که مالک و سازنده این عروسک: سعید سالار زِهی و هدیه هاشمی است! ) )
این موضوع با کمک از کتابِ استاد عِمرانی و دکتر سِبطی برگرفته شده است!