جناب خان

جناب خان علاقه زیادی به خواندن ترانه های بندری دارد و فوتبالیست ها و خواننده ها را بسیار دوست دارد. او لبو فروشی را از کودکی آغاز کرده و از بیست سالگی عاشق دختری به نام احلام شده و طی این مدت هر هفته با خانواده به خواستگاری احلام می رود و هربار به دلیلی جواب منفی می گیرد و تاکنون موفق به گرفتن جواب بله نشده است. او به قول خود جز کاشفان واکسن کووید ۱۹ است. وحید فقهازاده، محمود نسیمی و بهنام ( شوهر شهلام خواهر احلام ) و احمد صفاری از دوستان صمیمی او هستند و در قالب گروه های تخصصی به جناب خان کمک می کنند.
او با فروش لبو توانسته ثروت زیادی به دست آورد همچنین عمده تجارت او با کشورهای کره جنوبی سنگاپور و مالزی است. باشگاه پاریس سن ژرمن به او تعلق دارد. او چند دوره مدیر عامل این باشگاه بوده است. همچنین در زمان حمله عراق به ایران در خرمشهر حضور داشته است، او معمولاً اصطلاحات خوزستانی در صحبت هایش به کار می برد که بعضی از آن ها عبارتند از: «میام بِراتا»، «هه هه و…»، «میبافُمِت». از خصوصیات بارز جناب خان می توان به بیان مشکلات مردم ایران و خوزستان به زبان طنز اشاره کرد.
در اواسط سری سوم برنامه خندوانه خبر آمد که سعید سالارزهی صاحب امتیاز عروسک جناب خان نسبت به حضور آن در برنامه خندوانه شکایت کرده و دیگر نمی خواهد این عروسک در برنامه حضور داشته باشد. سالارزهی در این خصوص در مصاحبه های خود دو موضوع را مطرح کرد: «اکنون ما دو نگرانی داریم؛ یکی اینکه جناب خان در یک برنامه روتین مثل «خندوانه» به روزمرگی برسد و دوم اینکه ما در این ۲ سال هیچ منفعت مالی به عنوان مالک و خالق این عروسک نداشتیم درحالیکه حضور جناب خان در شبکه نسیم و تلویزیون باعث تبلیغات و منافع زیادی شده است. »

علامه، دکتر ( پزشک ) ، مهندس، وکیل و. . .
کشوری و لشکری: شاه، سلطان، امیر، ملکه، شهربانو، خان، میرزا ( امیر زاده ) ، کاپیتان، ناخدا،
قاضی، بازرس ( بازپُرس ) ، سپهبد، سردار، سرجوخه، تیمسار، سرهنگ! و. . .
مذهبی: شهید، امام، امام زاده، شیخ، مُلّا، آیت الله، خواجه، حاج آقا، حاج خانم، حاجی، کربلایی، مشهدی و. . .
خانوادگی: بابا، ننه، بی بی، خاله، عمه، دایی، عمو، زن عمو، زن دایی، پسر عمو، دختر خاله و. . .
عمومی: جناب، آقا، خانم ( خاتون! ) و. . .
حزبی مذهبی: برادر، خواهر، مادر، پدر و. . .
مثل: پروفسور سمیعی، ، سپهبد قَرَنی، رضا خان، بابا طاهر، عمو نوروز، ننه سرما، برادر محمدی و. . .
گاهی می توان؛ دو شاخص را، با یک اسم هم آورد!
مثل: شهید دکتر چمران، تیمسار سپهبد نادر جهانبانی، حاج آقا رحمانی، جناب سرهنگ حسینی، جناب خان رامبدی! و. . .
( ( پس هنگامی شاخص داریم؛ که "اسم" در کنار شاخص قرار گیرد و "اسم" هیچگاه کسره نگیرد ولی شاخص می تواند کسره بگیرد!
مثال نقض: جناب مهدیِ داوری، پرُفسور امیر ارسلانِ ایزدی، استاد محمودِ حیدری، دکتر آرشِ دارا، مهندس علیرضا صفری و. . .
پس در اینجا شاخص نداریم! ولی "پرُفسور امیر ارسلانِ ایزدی و مهندس علیرضا صفری" شاخص به شمار می آیند ) )
( ( شاخص ها نیز هرگاه بدون اسم بیایند؛دیگر شاخص نیستند و فقط یک اسم عادی هستند و می توانند تمام نقش های یک "اسم" را بر عهده گیرند! مثال: استاد تشریف آوردند ( استاد: نهاد ) - او دانشمند است ( دانشمند: مُسنَد ) - شهید را آوردند ( شهید: مفعول ) - به عمه سلام کن ( عمه: مُتمم ) و. . . ) )
اصطلاحی است؛ که بیشترِ بَروبَچ جنوب برای رفیق یا دوست جون جونیشون بکار می برند!
کاربرد: هنگامی که بخواهیم خوبی های دوستمون را بزرگ و چشمگیر جلوه بدهیم و بِهِش گوشزد کنیم که پرچمش بالاست! یا هنگامی که بخوایم بگیم، دوستمون همه چی تموم و خیلی کار درسته این واژه رو براش بکار می بریم!
معنی: سَروَر سَروَرا، بزرگ بزرگا، آقای آقاها -
والۀ والا، دلبر دلبرا، جانِ جانان، خوشگل خوشگلا، گوگول گوگولا -
دلاویزِ دلپذیر، دلدار دلبند، دلنشین نازنین، جیگر مامانی، جیگیلی تو دل برو، خوشمزه دلچسب،
دلخواه خواستنی، درّدانه دوست داشتنی، نور چشمیِ گوگولی!
( ( ناگفته نماند که مالک و سازنده این عروسک: سعید سالار زِهی و هدیه هاشمی است! ) )
این موضوع با کمک از کتابِ استاد عِمرانی و دکتر سِبطی برگرفته شده است!