جمیلی
لغت نامه دهخدا
جمیلی. [ ج َ ] ( اِخ ) اسحاق نیشابوری بن عمر. شاعری است طرفه گوی. ( منتهی الارب ).
جمیلی. [ ج َ ] ( اِخ ) عبیداﷲبن یعقوب بن اسحاق بن ابراهیم بن محمدبن جمیل اصفهانی. از محدثان است. وی از جد خود اسحاق روایت دارد و از او ابوبکربن مردویه روایت کند. او در شعبان سال 386 هَ. ق. درگذشت. ( لباب الانساب ).
جمیلی. [ ج َ ] ( اِخ ) محمدبن محمدبن جمیل ، مکنی به ابوسعید. از محدثان است. وی بسمرقند اقامت کرد و از ابوبکر محمدبن عیسی طرسوس روایت نمود و ازاو عبداﷲبن عزیز محتسب روایت دارد. ( لباب الانساب ).
پیشنهاد کاربران
جمیل=زیبا و در زبان عربی ی آخر به معنای من هست.
جمیل�زیبا ی�من ( زیبا من )
جمیل�زیبا ی�من ( زیبا من )