جمهوری کویت حکومتی دست نشانده و کوتاه مدت بود که پس از اشغال کویت توسط عراق تشکیل شد.
به دنبال تهاجم در ۲ آگوست ۱۹۹۰، شورای فرماندهی انقلابی عراق اعلام نمود که ارسال نیرو به کویت به منظور کمک به کودتای نافرجامی که توسط "انقلابیون کویتی" صورت گرفته بود، انجام شده است.
... [مشاهده متن کامل]
حکومت جدید تحت عنوان "دولت موقت آزاد کویت" در ۴ آگوست، تحت نفوذ عراق با عضویت ۹ افسر به ظاهر عضو ارتش کویت ( ۴ سرهنگ و ۵ سرگرد ) به رهبری علا حسین علی که سمت های نخست وزیری، فرماندهی کل قوا، وزارت دفاع و وزارت کشور به وی تعلق گرفت، تشکیل شد.
امیر جابر احمد الصباح ( امیر کویت که به عربستان گریخت و در آنجا تشکیل دولت در تبعید را داد ) توسط رژیم جدید خلع و خانواده سلطنتی به اتخاذ سیاست های ضد مردمی، غیر دموکراتیک، پیروی از امپریالیسم و صهیونیسم با دست برد به اموال ملی به منظور تأمین منافع شخصی متهم شدند .
ارتشی بومی که ظاهراً بیشتر از نیروهای عراقی بود تشکیل گردید ( با ادعای عضویت ۱۰۰٫۰۰۰ داوطلب ) و حقوق شهروندی به اعراب غیر کویتی که پیش از اشغال و در زمان رژیم سلطنتی از خارج کشور برای کار وارد کویت شده بودند، اعطا شد .
روزنامه رژیم جدید به نام "الندا" اعلام کرد که به پاس قدردانی از پاسخ عراق به درخواست کمک ملت کویت جهت سرنگونی سلطنت، روز دوم آگوست به عنوان "روز صدا" ( یا روز پاسخ ) نامیده خواهد شد.
ولید سعود عبدالله که در مقام وزارت خارجه قرار گرفت موجب بدنامی هایی برای دولت موقت شد. وی در ۵ آگوست اظهار کرد: "کشورهایی که به اقدامات تنبیهی علیه دولت موقت آزاد کویت متوسل شده اند باید به یاد داشته باشند که ایشان داری اتباع و منافعی در کویت هستند. در صورتی که کشورهای مذکور به تجاوز یا تخطی بر ضد عراق و کویت اقدام کنند، دولت ما نیز در نوع رفتار خود با این کشورها تجدید نظر خواهد کرد. " در ۴ آگوست، صدام برادر ناتنی خود سبعاوی ابراهیم تکریتی از سرویس اطلاعاتی عراق ( سرویس اطلاعات عمومی عراق معروف به استخبارات ) را برای سازماندهی یک سیستم امنیتی مشابه عراق به کویت فرستاد.
رژیم عراق در جلب حمایت گروه های اپوزیسیون کویتی در مشارکت با حکومت دست نشانده اش ناکام بود، و در عوض این گروه های مخالف حمایت خود را متوجه سلطنت که در عربستان در تبعید بود معطوف ساختند.
به دنبال تهاجم در ۲ آگوست ۱۹۹۰، شورای فرماندهی انقلابی عراق اعلام نمود که ارسال نیرو به کویت به منظور کمک به کودتای نافرجامی که توسط "انقلابیون کویتی" صورت گرفته بود، انجام شده است.
... [مشاهده متن کامل]
حکومت جدید تحت عنوان "دولت موقت آزاد کویت" در ۴ آگوست، تحت نفوذ عراق با عضویت ۹ افسر به ظاهر عضو ارتش کویت ( ۴ سرهنگ و ۵ سرگرد ) به رهبری علا حسین علی که سمت های نخست وزیری، فرماندهی کل قوا، وزارت دفاع و وزارت کشور به وی تعلق گرفت، تشکیل شد.
امیر جابر احمد الصباح ( امیر کویت که به عربستان گریخت و در آنجا تشکیل دولت در تبعید را داد ) توسط رژیم جدید خلع و خانواده سلطنتی به اتخاذ سیاست های ضد مردمی، غیر دموکراتیک، پیروی از امپریالیسم و صهیونیسم با دست برد به اموال ملی به منظور تأمین منافع شخصی متهم شدند .
ارتشی بومی که ظاهراً بیشتر از نیروهای عراقی بود تشکیل گردید ( با ادعای عضویت ۱۰۰٫۰۰۰ داوطلب ) و حقوق شهروندی به اعراب غیر کویتی که پیش از اشغال و در زمان رژیم سلطنتی از خارج کشور برای کار وارد کویت شده بودند، اعطا شد .
روزنامه رژیم جدید به نام "الندا" اعلام کرد که به پاس قدردانی از پاسخ عراق به درخواست کمک ملت کویت جهت سرنگونی سلطنت، روز دوم آگوست به عنوان "روز صدا" ( یا روز پاسخ ) نامیده خواهد شد.
ولید سعود عبدالله که در مقام وزارت خارجه قرار گرفت موجب بدنامی هایی برای دولت موقت شد. وی در ۵ آگوست اظهار کرد: "کشورهایی که به اقدامات تنبیهی علیه دولت موقت آزاد کویت متوسل شده اند باید به یاد داشته باشند که ایشان داری اتباع و منافعی در کویت هستند. در صورتی که کشورهای مذکور به تجاوز یا تخطی بر ضد عراق و کویت اقدام کنند، دولت ما نیز در نوع رفتار خود با این کشورها تجدید نظر خواهد کرد. " در ۴ آگوست، صدام برادر ناتنی خود سبعاوی ابراهیم تکریتی از سرویس اطلاعاتی عراق ( سرویس اطلاعات عمومی عراق معروف به استخبارات ) را برای سازماندهی یک سیستم امنیتی مشابه عراق به کویت فرستاد.
رژیم عراق در جلب حمایت گروه های اپوزیسیون کویتی در مشارکت با حکومت دست نشانده اش ناکام بود، و در عوض این گروه های مخالف حمایت خود را متوجه سلطنت که در عربستان در تبعید بود معطوف ساختند.
