جمهوری فلورانس ( به ایتالیایی: Repubblica Fiorentina ) دولت شهری بود که مرکز آن شهر فلورانس واقع در استان توسکانی ایتالیای کنونی بود. این جمهوری در سال ۱۱۱۵ در زمانی که مردمی که در فلورانس حضور داشتند برضد مارک توسکانی[ ۱] ( به ایتالیایی: Marca di Tuscia ) پس از مرگ ماتیلدای توسکانی شورش کردند، پایه گذاری شد. فلورانسی ها کمونه[ ۲] را در کاخ ماتیلدا بنا نهادند. [ ۳] جمهوری توسط شورایی موسوم به سینیوریه اداره می شد. این شورا هر دو ماه یک بار توسط فلورانسی ها انتخاب می شد.
در سده های ۱۴ و ۱۵ میلادی جمهوری فلورانس از مراکز بانکداری اروپا و خاستگاه نوزایی بود. چهره های برجسته ادبی و هنری متعددی در این جمهوری ظهور کردند نظیر دانته آلیگیری، فرانچسکو پترارک و لئوناردو دا وینچی.
جمهوری فلورانس در سده های دوزادهم و سیزدهم به تدریج قوی تر و پرجمعیت تر شد. اما صلح و آرامشی که در صد سال نخست ایجاد جمهوری برقرار بود، در سال ۱۲۱۶ با بروز جنگ بین دسته اشرافی ها ( گیبلین ها ) و توده گرایان ( گوئلف ها ) برهم خورد. در حالی که در نیمهٔ نخست سدهٔ سیزدهم قدرت بیشتر در اختیار گیبلین ها بود، در ابتدای نیمه دوم گوئلف ها آن را تصاحب کردند. این گروه در راستای سیاست تجاری خود، از سال ۱۲۵۲ سکه فلورین را ضرب کردند که در تمام اروپا و خاور نزدیک رواج یافت. اما آنها در سال ۱۲۶۰ در نبرد مونتاپرتی از گوبلین ها شکست خوردند و قدرت را از دست داند و گوبلین ها بسیاری از اقدامات گوئلف ها را از بین بردند. به هر حال اقتصاد جمهوری فلورانس در نیمه دوم سده سیزدهم به اوج خود رسید و طبقه تجاری شکل گرفت و بانکداری قدرت گرفت.
از دهه آخر سده سیزدهم فلورانس به جایگاه مرکز بانکداری اروپا بدل شد و در نتیجه در سده چهاردهم فلورین تبدیل به پول رایج اروپای غربی شد. [ ۴] در سده چهاردهم نبرد و رقابت خصمانه گوئلف ها و گوبلین ها ادامه یافت و به علت رکود اقتصادی در اروپا، بانکداران در ۱۳۴۰ ورشکست شدند. اما در همین سده ادبیات فلورانس اوج گرفت و دانته، فرانچسکو پترارک و جووانی بوکاچیو ظهور کردند. آنها لهجه توسکانی را که بعداً تبدیل به زبان ایتالیایی رایج شد در آثار خود مورد استفاده قرار دادند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سده های ۱۴ و ۱۵ میلادی جمهوری فلورانس از مراکز بانکداری اروپا و خاستگاه نوزایی بود. چهره های برجسته ادبی و هنری متعددی در این جمهوری ظهور کردند نظیر دانته آلیگیری، فرانچسکو پترارک و لئوناردو دا وینچی.
جمهوری فلورانس در سده های دوزادهم و سیزدهم به تدریج قوی تر و پرجمعیت تر شد. اما صلح و آرامشی که در صد سال نخست ایجاد جمهوری برقرار بود، در سال ۱۲۱۶ با بروز جنگ بین دسته اشرافی ها ( گیبلین ها ) و توده گرایان ( گوئلف ها ) برهم خورد. در حالی که در نیمهٔ نخست سدهٔ سیزدهم قدرت بیشتر در اختیار گیبلین ها بود، در ابتدای نیمه دوم گوئلف ها آن را تصاحب کردند. این گروه در راستای سیاست تجاری خود، از سال ۱۲۵۲ سکه فلورین را ضرب کردند که در تمام اروپا و خاور نزدیک رواج یافت. اما آنها در سال ۱۲۶۰ در نبرد مونتاپرتی از گوبلین ها شکست خوردند و قدرت را از دست داند و گوبلین ها بسیاری از اقدامات گوئلف ها را از بین بردند. به هر حال اقتصاد جمهوری فلورانس در نیمه دوم سده سیزدهم به اوج خود رسید و طبقه تجاری شکل گرفت و بانکداری قدرت گرفت.
از دهه آخر سده سیزدهم فلورانس به جایگاه مرکز بانکداری اروپا بدل شد و در نتیجه در سده چهاردهم فلورین تبدیل به پول رایج اروپای غربی شد. [ ۴] در سده چهاردهم نبرد و رقابت خصمانه گوئلف ها و گوبلین ها ادامه یافت و به علت رکود اقتصادی در اروپا، بانکداران در ۱۳۴۰ ورشکست شدند. اما در همین سده ادبیات فلورانس اوج گرفت و دانته، فرانچسکو پترارک و جووانی بوکاچیو ظهور کردند. آنها لهجه توسکانی را که بعداً تبدیل به زبان ایتالیایی رایج شد در آثار خود مورد استفاده قرار دادند. [ ۵]
wiki: جمهوری فلورانس