جمهوری خودمختار کریمه ( به روسی: Автономная Республика Крым ) بر اساس یک همه پرسی داخلی، بعد از اشغال نظامی توسط نیروهای وابسته به روسیه در سال ۲۰۱۴ تحت کنترل فدراسیون روسیه درآمد ولی از نظر سازمان ملل بخشی از اوکراین محسوب می شود. این جمهوری شامل بخش عمده شبه جزیره کریمه در شمال دریای سیاه می شود. این منطقه دارای قانون اساسی، مجلس قانون گذاری و دولت خاص خود است.
... [مشاهده متن کامل]
پایتخت این جمهوری شهر سیمفروپول است. بندر سواستوپول در داخل کریمه واقع شده اما بخشی از این جمهوری نیست. از دیگر شهرهای کریمه می توان به کرچ، ایوپاتوریا، یالتا و فئودوسیا اشاره کرد. مساحت این جمهوری ۲۶٬۵۰۰ کیلومتر مربع و در سال ۲۰۰۷ جمعیت آن ۱٬۹۷۳٬۱۸۵ بوده است. با در نظر گرفتن ۳۷۹۲۰۰ نفر جمعیت شهر سواستوپل کل شبه جزیره کریمه ۲٬۳۵۲٬۳۸۵ سکنه دارد
بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۱ اوکراین ۵۸٪ اهالی این جمهوری روس تبار، ۲۴٪ اوکراینی تبار و ۱۲٪ تاتار کریمه ای هستند. تاتارهای کریمه قوم ترک تبار و عمدتاً مسلمانی هستند که در دوران حکومت خانات کریمه بر این منطقه تسلط داشتند. ژوزف استالین در زمان جنگ جهانی دوم آنها را به طور اجباری به آسیای میانه تبعید کرد اما پس از فروپاشی شوروی برخی از آن ها به میهن خود برگشتند. ۷۷٪ درصد مردم به زبان روسی صحبت می کنند.
کریمه در طول تاریخ خود شاهد حکومت های مختلفی بوده و جنگ های متعددی برای تسلط بر آن رخ داده است. کیمری ها، بلغارها، یونانی ها، هخامنشیان، سکاها، گوت ها، هون ها، خزرها، بیزانس، قبچاق ها، دولت روس کیف، حکومت اردوی زرین مغول ها، خانات کریمه تاتارها هر یک در دوره ای بر آن تسلط داشتند. از سده ۱۵ تا ۱۸ میلادی عثمانی بر کریمه حکومت می کرد اما امپراتوری روسیه در سده هجدهم این منطقه را از اشغال عثمانی آزاد کرد.
با برقراری اتحاد جماهیر شوروی کریمه به عنوان یک جمهوری خودمختار در ترکیب روسیه شناخته شد. در سال ۱۹۵۴ به مناسبت سیصدمین سالروز پیوستن اوکراین به امپراتوری روسیه، مقامات مسکو کریمه را به عنوان هدیه به جمهوری شوروی اوکراین واگذار کردند که یک «حرکت نمادین» توصیف شده است. پس از استقلال اوکراین در سال ۱۹۹۱ نیز کریمه بخشی از کشور مستقل اوکراین محسوب می شد اما در بحران سال ۲۰۱۴ کریمه مقامات این منطقه با حمایت نیروهای نظامی روسیه خواستار جدایی از اوکراین شدند. در ۱۱ مارس ۲۰۱۴ اعلامیه استقلال کریمه و سواستوپل منتشر شد و در ۱۶ مارس ۲۰۱۴ یک همه پرسی از مردم کریمه برای پیوستن به روسیه برگزار گردید. ۸۱ درصد واجدان شرایط در این انتخابات شرکت کرده و ۹۶٫۷۷٪ به الحاق این شبه جزیره به روسیه رأی مثبت دادند. مسئولان کریمه روز ۱۶ مارس منطقه خودمختار خود را جمهوری کریمه اعلام کردند و همچنین از سازمان ملل خواستند تا آن را به عنوان یک کشور مستقل و خودمختار به رسمیت بشناسد. ولادمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه نیز در حکمی به رسمیت شناخته شدن استقلال شبه جزیره کریمه را امضاء کرد. یک روز پس از به رسمیت شناختن استقلال کریمه توسط پوتین، وی رسماً توافقنامه الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه را امضاء و تأیید کرد. کاخ کرملین روسیه با انتشار سندی اعلام کرد رئیس جمهور روسیه از دولت و پارلمان این کشور خواست چنین توافقنامه ای را به تصویب برسانند و تأیید چنین توافقنامه ای را به جا و مناسب خواند. در ۲۰ مارس ( ۲۹ اسفند ) مجلس نمایندگان روسیه ( دوما ) نیز، با ۴۴۵ رای موافق و یک رای مخالف با پیوستن جمهوری کریمه به روسیه موافقت کرد. به دنبال آن در روز جمعه، ۱ فروردین ۱۳۹۳ ( ۲۱ مارس ۲۰۱۴ ) ، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور وقت روسیه، مصوبهٔ پارلمان روسیه در مورد الحاق شبه جزیرهٔ کریمه به خاک این کشور را امضاء کرد و به این ترتیب، این مصوبه از نظر قوانین روسیه رسمیت یافت.
... [مشاهده متن کامل]
پایتخت این جمهوری شهر سیمفروپول است. بندر سواستوپول در داخل کریمه واقع شده اما بخشی از این جمهوری نیست. از دیگر شهرهای کریمه می توان به کرچ، ایوپاتوریا، یالتا و فئودوسیا اشاره کرد. مساحت این جمهوری ۲۶٬۵۰۰ کیلومتر مربع و در سال ۲۰۰۷ جمعیت آن ۱٬۹۷۳٬۱۸۵ بوده است. با در نظر گرفتن ۳۷۹۲۰۰ نفر جمعیت شهر سواستوپل کل شبه جزیره کریمه ۲٬۳۵۲٬۳۸۵ سکنه دارد
بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۱ اوکراین ۵۸٪ اهالی این جمهوری روس تبار، ۲۴٪ اوکراینی تبار و ۱۲٪ تاتار کریمه ای هستند. تاتارهای کریمه قوم ترک تبار و عمدتاً مسلمانی هستند که در دوران حکومت خانات کریمه بر این منطقه تسلط داشتند. ژوزف استالین در زمان جنگ جهانی دوم آنها را به طور اجباری به آسیای میانه تبعید کرد اما پس از فروپاشی شوروی برخی از آن ها به میهن خود برگشتند. ۷۷٪ درصد مردم به زبان روسی صحبت می کنند.
کریمه در طول تاریخ خود شاهد حکومت های مختلفی بوده و جنگ های متعددی برای تسلط بر آن رخ داده است. کیمری ها، بلغارها، یونانی ها، هخامنشیان، سکاها، گوت ها، هون ها، خزرها، بیزانس، قبچاق ها، دولت روس کیف، حکومت اردوی زرین مغول ها، خانات کریمه تاتارها هر یک در دوره ای بر آن تسلط داشتند. از سده ۱۵ تا ۱۸ میلادی عثمانی بر کریمه حکومت می کرد اما امپراتوری روسیه در سده هجدهم این منطقه را از اشغال عثمانی آزاد کرد.
با برقراری اتحاد جماهیر شوروی کریمه به عنوان یک جمهوری خودمختار در ترکیب روسیه شناخته شد. در سال ۱۹۵۴ به مناسبت سیصدمین سالروز پیوستن اوکراین به امپراتوری روسیه، مقامات مسکو کریمه را به عنوان هدیه به جمهوری شوروی اوکراین واگذار کردند که یک «حرکت نمادین» توصیف شده است. پس از استقلال اوکراین در سال ۱۹۹۱ نیز کریمه بخشی از کشور مستقل اوکراین محسوب می شد اما در بحران سال ۲۰۱۴ کریمه مقامات این منطقه با حمایت نیروهای نظامی روسیه خواستار جدایی از اوکراین شدند. در ۱۱ مارس ۲۰۱۴ اعلامیه استقلال کریمه و سواستوپل منتشر شد و در ۱۶ مارس ۲۰۱۴ یک همه پرسی از مردم کریمه برای پیوستن به روسیه برگزار گردید. ۸۱ درصد واجدان شرایط در این انتخابات شرکت کرده و ۹۶٫۷۷٪ به الحاق این شبه جزیره به روسیه رأی مثبت دادند. مسئولان کریمه روز ۱۶ مارس منطقه خودمختار خود را جمهوری کریمه اعلام کردند و همچنین از سازمان ملل خواستند تا آن را به عنوان یک کشور مستقل و خودمختار به رسمیت بشناسد. ولادمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه نیز در حکمی به رسمیت شناخته شدن استقلال شبه جزیره کریمه را امضاء کرد. یک روز پس از به رسمیت شناختن استقلال کریمه توسط پوتین، وی رسماً توافقنامه الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه را امضاء و تأیید کرد. کاخ کرملین روسیه با انتشار سندی اعلام کرد رئیس جمهور روسیه از دولت و پارلمان این کشور خواست چنین توافقنامه ای را به تصویب برسانند و تأیید چنین توافقنامه ای را به جا و مناسب خواند. در ۲۰ مارس ( ۲۹ اسفند ) مجلس نمایندگان روسیه ( دوما ) نیز، با ۴۴۵ رای موافق و یک رای مخالف با پیوستن جمهوری کریمه به روسیه موافقت کرد. به دنبال آن در روز جمعه، ۱ فروردین ۱۳۹۳ ( ۲۱ مارس ۲۰۱۴ ) ، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور وقت روسیه، مصوبهٔ پارلمان روسیه در مورد الحاق شبه جزیرهٔ کریمه به خاک این کشور را امضاء کرد و به این ترتیب، این مصوبه از نظر قوانین روسیه رسمیت یافت.
