جمهوری خلق آنگولا ( پرتغالی: República Popular de Angola ) دولت سوسیالیستی خودخوانده ای بود که از زمان استقلال آنگولا از پرتغال در ۱۹۷۵ تا ۲۵ اوت ۱۹۹۲ طی جنگ داخلی آنگولا بر آن کشور حکومت می کرد.
دولت در سال 1975، پس از آنگولای پرتغال، که یک ایالت خودمختار بود، از پرتغال از طریق توافقنامه آلوور استقلال یافت، تأسیس شد. وضعیت در دیگر ایالت بزرگ سابق آفریقایی خودمختار پرتغال، جمهوری خلق موزامبیک، مشابه بود. این کشور تازه تاسیس روابط دوستانه ای با اتحاد جماهیر شوروی، کوبا و جمهوری خلق موزامبیک داشت. این کشور توسط جنبش خلق برای آزادی آنگولا ( MPLA ) اداره می شد که مسئول انتقال به یک نظام تک حزبی مارکسیست - لنینیست بود. این گروه مورد حمایت کوبا و اتحاد جماهیر شوروی و همچنین کشورهای پیمان ورشو بود.
... [مشاهده متن کامل]
دولت آنگولا درآمدهای بادآورده نفتی خود را به طور موثر مدیریت کرد. تراز تجاری همچنان سودآور بود و بدهی خارجی در محدوده معقول نگه داشته شد. در سال 1985، خدمات بدهی بالغ بر 324 میلیون دلار یا حدود 15 درصد صادرات بود.
تلاش عمده ای در زمینه آموزش بزرگسالان و سوادآموزی به ویژه در مراکز شهری صورت گرفت. در سال 1986 تعداد دانش آموزان مدارس ابتدایی از یک و نیم میلیون نفر گذشت و نزدیک به نیم میلیون بزرگسال خواندن و نوشتن را آموختند. زبان آموزشی عمدتاً پرتغالی باقی ماند، اما آزمایش هایی برای معرفی مطالعه زبان های محلی آفریقایی از سال های اول تحصیل انجام شد. روابط بین کلیساها و حزب حاکم نسبتا آرام بود.
یک گروه مخالف، معروف به اتحادیه ملی برای استقلال کامل آنگولا ( UNITA ) ، به رهبری جوناس ساویمبی، جرقه جنگ داخلی را با MPLA، با حمایت آپارتاید آفریقای جنوبی و ایالات متحده، ایجاد کرد. ایالات متحده برای جلوگیری از گسترش کمونیسم در آفریقا هر کاری که می توانست انجام داد و این بزرگترین نمونه است. این جنگ داخلی یکی از خشن ترین درگیری های نیابتی جنگ سرد بود که منجر به مرگ 1. 4 تا 1. 5 میلیون نفر در سال های 1975 تا 2001 شد و باعث آوارگی داخلی بیش از 4 میلیون نفر شد.
در ژانویه 1984، توافقنامه ای مورد مذاکره قرار گرفت. آفریقای جنوبی از آنگولا قول گرفت که حمایت خود را از SWAPO ( جنبش استقلال نامیبیا که از سال 1975 در آنگولا تأسیس شد ) در ازای تخلیه نیروهای آفریقای جنوبی از آنگولا، پس بگیرد. با وجود این توافق، آفریقای جنوبی به بهانه تعقیب چریک های SWAPO، هر زمان که UNITA مورد حمله نیروهای دولتی آنگولا قرار می گرفت، عملیات های گسترده ای را در خاک آنگولا انجام می داد. به موازات آن، آفریقای جنوبی حملاتی را در آنگولا ترتیب داد. در می 1985، یک گشت آنگولا یک واحد نیروهای ویژه آفریقای جنوبی را در مالونگو که قصد خرابکاری در تاسیسات نفتی را داشت، رهگیری کرد.
دولت در سال 1975، پس از آنگولای پرتغال، که یک ایالت خودمختار بود، از پرتغال از طریق توافقنامه آلوور استقلال یافت، تأسیس شد. وضعیت در دیگر ایالت بزرگ سابق آفریقایی خودمختار پرتغال، جمهوری خلق موزامبیک، مشابه بود. این کشور تازه تاسیس روابط دوستانه ای با اتحاد جماهیر شوروی، کوبا و جمهوری خلق موزامبیک داشت. این کشور توسط جنبش خلق برای آزادی آنگولا ( MPLA ) اداره می شد که مسئول انتقال به یک نظام تک حزبی مارکسیست - لنینیست بود. این گروه مورد حمایت کوبا و اتحاد جماهیر شوروی و همچنین کشورهای پیمان ورشو بود.
... [مشاهده متن کامل]
دولت آنگولا درآمدهای بادآورده نفتی خود را به طور موثر مدیریت کرد. تراز تجاری همچنان سودآور بود و بدهی خارجی در محدوده معقول نگه داشته شد. در سال 1985، خدمات بدهی بالغ بر 324 میلیون دلار یا حدود 15 درصد صادرات بود.
تلاش عمده ای در زمینه آموزش بزرگسالان و سوادآموزی به ویژه در مراکز شهری صورت گرفت. در سال 1986 تعداد دانش آموزان مدارس ابتدایی از یک و نیم میلیون نفر گذشت و نزدیک به نیم میلیون بزرگسال خواندن و نوشتن را آموختند. زبان آموزشی عمدتاً پرتغالی باقی ماند، اما آزمایش هایی برای معرفی مطالعه زبان های محلی آفریقایی از سال های اول تحصیل انجام شد. روابط بین کلیساها و حزب حاکم نسبتا آرام بود.
یک گروه مخالف، معروف به اتحادیه ملی برای استقلال کامل آنگولا ( UNITA ) ، به رهبری جوناس ساویمبی، جرقه جنگ داخلی را با MPLA، با حمایت آپارتاید آفریقای جنوبی و ایالات متحده، ایجاد کرد. ایالات متحده برای جلوگیری از گسترش کمونیسم در آفریقا هر کاری که می توانست انجام داد و این بزرگترین نمونه است. این جنگ داخلی یکی از خشن ترین درگیری های نیابتی جنگ سرد بود که منجر به مرگ 1. 4 تا 1. 5 میلیون نفر در سال های 1975 تا 2001 شد و باعث آوارگی داخلی بیش از 4 میلیون نفر شد.
در ژانویه 1984، توافقنامه ای مورد مذاکره قرار گرفت. آفریقای جنوبی از آنگولا قول گرفت که حمایت خود را از SWAPO ( جنبش استقلال نامیبیا که از سال 1975 در آنگولا تأسیس شد ) در ازای تخلیه نیروهای آفریقای جنوبی از آنگولا، پس بگیرد. با وجود این توافق، آفریقای جنوبی به بهانه تعقیب چریک های SWAPO، هر زمان که UNITA مورد حمله نیروهای دولتی آنگولا قرار می گرفت، عملیات های گسترده ای را در خاک آنگولا انجام می داد. به موازات آن، آفریقای جنوبی حملاتی را در آنگولا ترتیب داد. در می 1985، یک گشت آنگولا یک واحد نیروهای ویژه آفریقای جنوبی را در مالونگو که قصد خرابکاری در تاسیسات نفتی را داشت، رهگیری کرد.
