• درگاه اروپا
• درگاه جنگ جهانی دوم
( نخستین ) جمهوری اسلواکی ( به اسلواکی: Slovenská republika ) دولت تحت نظر آلمان نازی بود که از ۱۴ مارس ۱۹۳۹ تا ۴ آوریل ۱۹۴۵ وجود داشت. این دولت بر بیشتر مناطق امروزی اسلواکی به جز بخش های جنوبی و شرقی آن که در سال ۱۹۳۸ به پادشاهی مجارستان ( ۱۹۲۰–۱۹۴۶ ) واگذار شده بود، حکومت می کرد. این کشور با دولت آلمان، بوهم و موراویا، لهستان و مجارستان هم مرز بود. آلمان جمهوری اسلواکی را به عنوان ایالتی دیگر به رسمیت شناخت که شامل دولت موقت جمهوری چین، دولت مستقل کرواسی ، السالوادور، استونی، پادشاهی ایتالیا، پادشاهی مجارستان ( ۱۹۲۰–۱۹۴۶ ) ، امپراتوری ژاپن، لیتوانی، مانچوکوئو، پادشاهی رومانی، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، سوئیس و واتیکان می شد. بیشتر کشورهای متفق جنگ جهانی دوم دولت اسلواکی را به رسمیت نشناختند. البته جماهیر شوروی پس از همکاری اسلواکی در عملیات بارباروسا این کشور را به رسمیت شناخت.
... [مشاهده متن کامل]
پس از توافقنامه مونیخ اسلواکی در حکومت چک اسلواکی به خودمختاری دست پیدا کرد و سرزمین های جنوبی را به مجارستان داد. آدولف هیتلر به عنوان پیشوای نازی آماده بسیج قلمرو چک و ایجاد بوهم و موراویا بود و تا به حال برنامه های مختلفی برای اسلواکی داشته است. مقامات آلمان در ابتدا با اطلاعات غلط از سوی مجارها مبنی بر پیوستن اسلواک ها به مجارستان دریافت می کردند، بدین ترتیب آلمان تصمیم گرفت حکومتی دست نشانده و تحت تأثیر آلمان نازی در اسلواکی ایجاد کند که پایگاه مهمی برای حمله آلمان به لهستان و دیگر مناطق بود. در ۱۳ مارس ۱۹۳۹ هیتلر از یوزف تیسو ( نخست وزیر سابق اسلواکی که چند روز قبل توسط سربازان چک اسلواکی عزل شده بود ) دعوت کرد تا به برلین بیاید و از او خواست تا استقلال اسلواکی را اعلام کند. هیتلر افزود اگر موافقت نکند، او هیچ علاقه ای نسبت به سرنوشت اسلواکی ندارد. در طول جلسه یواخیم فون ریبنتروپ در گزارشی ادعا کرد نیروهای مجارستان به مرزهای اسلواکی نزدیک شده اند. تیسو تصمیم در این مورد را به خود او سپرد و سپس هیتلر اجازه داد جلسه ای پارلمانی تشکیل شده و استقلال اسلواکی اعلام شود. در ۱۴ مارس پارلمان اسلواکی برگزار شد و تیسو گزارش جلسه خود با هیتلر و بیانیه احتمالی استقلال را خواند. برخی از نمایندگان از چنین حرکتی شک داشتند با توجه به این که اسلواکی بیش از حد کوچک است و یک اقلیت قوی ( مجارهای اسلواکی ) نیز در آن وجود دارد. بحث به سرعت به جایی رسید که فرانتس کارماسین رهبر اقلیت آلمانی در اسلواکی گفت هرگونه دیرکرد در این مسئله موجب تقسیم اسلواکی بین آلمان و مجارستان می شود. تحت این شرایط پارلمان به اتفاق آرا اعلام استقلال اسلواکی را اعلام کرد که برای نخستین بار در تاریخ این کشور محسوب می شد. یوزف تیسو به عنوان نخستین نخست وزیر در جمهوری جدید منصوب شد. روز بعد تیسو تلگرافی برای رایش فرستاد مبنی بر حمایت جدی از دولت تازه تأسیس که پذیرفته شد.
• درگاه جنگ جهانی دوم
( نخستین ) جمهوری اسلواکی ( به اسلواکی: Slovenská republika ) دولت تحت نظر آلمان نازی بود که از ۱۴ مارس ۱۹۳۹ تا ۴ آوریل ۱۹۴۵ وجود داشت. این دولت بر بیشتر مناطق امروزی اسلواکی به جز بخش های جنوبی و شرقی آن که در سال ۱۹۳۸ به پادشاهی مجارستان ( ۱۹۲۰–۱۹۴۶ ) واگذار شده بود، حکومت می کرد. این کشور با دولت آلمان، بوهم و موراویا، لهستان و مجارستان هم مرز بود. آلمان جمهوری اسلواکی را به عنوان ایالتی دیگر به رسمیت شناخت که شامل دولت موقت جمهوری چین، دولت مستقل کرواسی ، السالوادور، استونی، پادشاهی ایتالیا، پادشاهی مجارستان ( ۱۹۲۰–۱۹۴۶ ) ، امپراتوری ژاپن، لیتوانی، مانچوکوئو، پادشاهی رومانی، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، سوئیس و واتیکان می شد. بیشتر کشورهای متفق جنگ جهانی دوم دولت اسلواکی را به رسمیت نشناختند. البته جماهیر شوروی پس از همکاری اسلواکی در عملیات بارباروسا این کشور را به رسمیت شناخت.
... [مشاهده متن کامل]
پس از توافقنامه مونیخ اسلواکی در حکومت چک اسلواکی به خودمختاری دست پیدا کرد و سرزمین های جنوبی را به مجارستان داد. آدولف هیتلر به عنوان پیشوای نازی آماده بسیج قلمرو چک و ایجاد بوهم و موراویا بود و تا به حال برنامه های مختلفی برای اسلواکی داشته است. مقامات آلمان در ابتدا با اطلاعات غلط از سوی مجارها مبنی بر پیوستن اسلواک ها به مجارستان دریافت می کردند، بدین ترتیب آلمان تصمیم گرفت حکومتی دست نشانده و تحت تأثیر آلمان نازی در اسلواکی ایجاد کند که پایگاه مهمی برای حمله آلمان به لهستان و دیگر مناطق بود. در ۱۳ مارس ۱۹۳۹ هیتلر از یوزف تیسو ( نخست وزیر سابق اسلواکی که چند روز قبل توسط سربازان چک اسلواکی عزل شده بود ) دعوت کرد تا به برلین بیاید و از او خواست تا استقلال اسلواکی را اعلام کند. هیتلر افزود اگر موافقت نکند، او هیچ علاقه ای نسبت به سرنوشت اسلواکی ندارد. در طول جلسه یواخیم فون ریبنتروپ در گزارشی ادعا کرد نیروهای مجارستان به مرزهای اسلواکی نزدیک شده اند. تیسو تصمیم در این مورد را به خود او سپرد و سپس هیتلر اجازه داد جلسه ای پارلمانی تشکیل شده و استقلال اسلواکی اعلام شود. در ۱۴ مارس پارلمان اسلواکی برگزار شد و تیسو گزارش جلسه خود با هیتلر و بیانیه احتمالی استقلال را خواند. برخی از نمایندگان از چنین حرکتی شک داشتند با توجه به این که اسلواکی بیش از حد کوچک است و یک اقلیت قوی ( مجارهای اسلواکی ) نیز در آن وجود دارد. بحث به سرعت به جایی رسید که فرانتس کارماسین رهبر اقلیت آلمانی در اسلواکی گفت هرگونه دیرکرد در این مسئله موجب تقسیم اسلواکی بین آلمان و مجارستان می شود. تحت این شرایط پارلمان به اتفاق آرا اعلام استقلال اسلواکی را اعلام کرد که برای نخستین بار در تاریخ این کشور محسوب می شد. یوزف تیسو به عنوان نخستین نخست وزیر در جمهوری جدید منصوب شد. روز بعد تیسو تلگرافی برای رایش فرستاد مبنی بر حمایت جدی از دولت تازه تأسیس که پذیرفته شد.
