جمله شرطی

[ویکی فقه] جمله شرطی به معنی قضیه دارای دو جمله شرط و جزا _ مقدّم و تالی _ است؛ که از آن به قضیه شرطیه نیز تعبیر می شود.
به جمله ای که در آن دو جمله شرط و جزا وجود داشته باشد به گونه ای که جمله جزا ( تالی ) بر شرط ( مقدم )، وابسته و معلق گشته باشد، جمله شرطی می گویند. این تعلیق و وابستگی گاهی حقیقی و گاهی اضافی است.
انواع جمله های شرطی
در علم اصول از یک نظر جمله های شرطی به محقق الموضوع و غیر محقق الموضوع تقسیم می گردد.
← جمله شرطی محقق الموضوع
۱. ↑ محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج ۱، ص ۲۲۸-۲۳۷.۲. ↑ فیض، علیرضا، مبادی فقه واصول، ص ۲۴۳.۳. ↑ مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص ۲۵۱.۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، انوارالاصول، ج ۲، ص ۲۱.۵. ↑ سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج ۱، ص ۱۱۱.
منبع
...