[ویکی فقه] جمله اسمیه به معنی جمله های خبری آغاز شده با اسم است.
جمله های اسمیه، از اقسام جمله های خبری و مقابل جمله های فعلیه بوده و به آن جمله هایی می گویند که با اسم شروع می شود، مانند " زید قائم ".
تعریف تهتاوی
در کتاب " کشاف اصطلاحات الفنون " آمده است:
" الجملة اما فعلیة و هی ما کان صدرها فعلا، کقام زید و کان زید قائما، و اما اسمیة و هی ما کان صدرها اسما، کزید قائم ".
انواع حمل محمول بر موضوع
حمل محمول بر موضوع در جمله های اسمیه، گاهی ذاتی است، مانند: " زید انسان " و گاهی غیر ذاتی است، مانند: " زید قائم ".
جمله های اسمیه، از اقسام جمله های خبری و مقابل جمله های فعلیه بوده و به آن جمله هایی می گویند که با اسم شروع می شود، مانند " زید قائم ".
تعریف تهتاوی
در کتاب " کشاف اصطلاحات الفنون " آمده است:
" الجملة اما فعلیة و هی ما کان صدرها فعلا، کقام زید و کان زید قائما، و اما اسمیة و هی ما کان صدرها اسما، کزید قائم ".
انواع حمل محمول بر موضوع
حمل محمول بر موضوع در جمله های اسمیه، گاهی ذاتی است، مانند: " زید انسان " و گاهی غیر ذاتی است، مانند: " زید قائم ".
wikifeqh: جمله_اسمیه