اردن تا سال ۲۰۱۵ تقریباً ۹٬۵۳۱٬۷۱۲ نفر جمعیت ( زن: ۴۷٪؛ مرد: ۵۳٪ ) داشت. اردنیها ( عربی: أردنیون ) شهروندان اردن اند، که از اجدادی مشترک سامی شامی هستند. ۹۸٪ درصد اردنی ها عرب هستند و ۲٪ باقی مانده ها اقلیت های قومی دیگر هستند. [ ۱] حدود ۲٫۹ میلیون نفر غیر شهروند اند، که شامل پناهندگان، مهاجران قانونی و غیرقانونی می باشند. [ ۲] نرخ رشد سالانه جمعیت اردن در سال ۲۰۱۷ معادل ۲٫۰۵٪ بود که میانگین آن سه فرزند در هر زن بود. در سال ۲۰۱۵ تعداد ۱٬۹۷۷٬۵۳۴ خانوار در اردن وجود داشته است، به طور متوسط ۴٫۸ نفر در هر خانواده.
زبان رسمی عربی است، ولی انگلیسی دومین زبان پرکاربرد اردنی ها است. همچنین در تجارت و دولت بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. در سال ۲۰۱۶، حدود ۸۴٪ از جمعیت اردن در شهرها زندگی می کنند. [ ۱] بسیاری از اردنی ها یا اردنی تبارها در کشورهای دیگر زندگی می کنند که ایالات متحده، امارات متحده عربی، کانادا، فرانسه، سوئد و اسپانیا بیشترین مقصد اردنی ها محسوب می شود.
در سال ۲۰۱۶، اردن به عنوان بزرگ ترین کشور میزبان پناهجویان در جهان و پس از ترکیه، پاکستان و لبنان معرفی شد. [ ۳] پادشاهی اردن میزبان پناهندگان عمدتاً از فلسطین، سوریه، عراق و بسیاری از کشورهای دیگر است. همچنین صدها هزار کارگر از مصر، اندونزی و آسیای جنوبی وجود دارند که به عنوان کارگران داخلی و ساختمانی کار می کنند.
قلمرو اردن را می توان با تاریخچه ایجاد آن پس از پایان جنگ جهانی اول، اتحادیه ملل و تغییر مسیر مرزهای دریای مدیترانه شرقی همزمان دانست. تصمیمات متعاقب آن، برجسته ترین توافقنامه سایکس - پیوت، که باعث ایجاد فلسطین شد. در سپتامبر سال ۱۹۲۲، پس از تصویب اتحادیه ملل، تفاهم نامه بریتانیا را به نام Transjordan انگلیس، که پس از تصویب اتحادیه ملل، تفاهم نامه بریتانیایی Transjordan را صادر گردد، Transjordan رسماً به عنوان زیرمجموعه فلسطین شناخته شد که اظهار داشت: شرق رود اردن از کلیه مقررات مربوط به شهرک سازی یهودیان مستثنا می گردد. [ ۴]
اردنی های عرب یا از خانواده ها و قبیله هایی هستند که قبل از جنگ سال ۱۹۴۸ در شهرها و شهرهایی در Transjordan زندگی می کردند، که مهم ترین آنها در استان های جراش، عجلون، بالقا، ایربید، مادبا، آل کاراک، عقبه، امان و برخی دیگر است. شهرهای کشور بیشتر جمعیت مسیحیان بومی کشور متعلق به این قومیت یا قومیت بادیه نشین هستند. یا از خانواده های فلسطینی که در قرن بیستم در دوره های مختلف به اردن پناه می بردند، عمدتاً در طول و پس از جنگهای ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷. در کنار برخی دیگر از اقوام عرب، بیشتر از سوریه و عراق است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفزبان رسمی عربی است، ولی انگلیسی دومین زبان پرکاربرد اردنی ها است. همچنین در تجارت و دولت بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. در سال ۲۰۱۶، حدود ۸۴٪ از جمعیت اردن در شهرها زندگی می کنند. [ ۱] بسیاری از اردنی ها یا اردنی تبارها در کشورهای دیگر زندگی می کنند که ایالات متحده، امارات متحده عربی، کانادا، فرانسه، سوئد و اسپانیا بیشترین مقصد اردنی ها محسوب می شود.
در سال ۲۰۱۶، اردن به عنوان بزرگ ترین کشور میزبان پناهجویان در جهان و پس از ترکیه، پاکستان و لبنان معرفی شد. [ ۳] پادشاهی اردن میزبان پناهندگان عمدتاً از فلسطین، سوریه، عراق و بسیاری از کشورهای دیگر است. همچنین صدها هزار کارگر از مصر، اندونزی و آسیای جنوبی وجود دارند که به عنوان کارگران داخلی و ساختمانی کار می کنند.
قلمرو اردن را می توان با تاریخچه ایجاد آن پس از پایان جنگ جهانی اول، اتحادیه ملل و تغییر مسیر مرزهای دریای مدیترانه شرقی همزمان دانست. تصمیمات متعاقب آن، برجسته ترین توافقنامه سایکس - پیوت، که باعث ایجاد فلسطین شد. در سپتامبر سال ۱۹۲۲، پس از تصویب اتحادیه ملل، تفاهم نامه بریتانیا را به نام Transjordan انگلیس، که پس از تصویب اتحادیه ملل، تفاهم نامه بریتانیایی Transjordan را صادر گردد، Transjordan رسماً به عنوان زیرمجموعه فلسطین شناخته شد که اظهار داشت: شرق رود اردن از کلیه مقررات مربوط به شهرک سازی یهودیان مستثنا می گردد. [ ۴]
اردنی های عرب یا از خانواده ها و قبیله هایی هستند که قبل از جنگ سال ۱۹۴۸ در شهرها و شهرهایی در Transjordan زندگی می کردند، که مهم ترین آنها در استان های جراش، عجلون، بالقا، ایربید، مادبا، آل کاراک، عقبه، امان و برخی دیگر است. شهرهای کشور بیشتر جمعیت مسیحیان بومی کشور متعلق به این قومیت یا قومیت بادیه نشین هستند. یا از خانواده های فلسطینی که در قرن بیستم در دوره های مختلف به اردن پناه می بردند، عمدتاً در طول و پس از جنگهای ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷. در کنار برخی دیگر از اقوام عرب، بیشتر از سوریه و عراق است.
wiki: جمعیت شناسی اردن