جمحی
لغت نامه دهخدا
جمحی. [ ج ُ م َ حی ی ] ( اِخ ) محمدبن سلام بن عبداﷲ، مکنی به ابوعبداﷲ. از ادیبان و دانشمندان بزرگ است. احمدبن حنبل و ثعلب نحوی نزد وی تحصیل مراتب علمی کرده اند. او راست : کتاب طبقات الشعراء. این کتاب در مصر به سال 1920 م. به چاپ رسیده است. وی به سال 232 هَ. ق. درگذشت. ( معجم المطبوعات ص 708 ) ( ریحانة الادب ج 1 ص 279 ). و رجوع به لباب الانساب شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید