جمال واعظ

دانشنامه آزاد فارسی

جَمالِ واعِظ (۱۲۷۹ـ۱۳۲۶ق)
(یا: سید جمال واعظ) از وعاظ آزادی خواه ایرانی در اوایل مشروطیت. فرزند آقا سیدعلی عاملی و برادرزادۀ سیداسماعیل صدر، از علمای مشهور عراق بود و در همدان متولد شد و در کودکی پدرش را از دست داد و همراه مادرش به تهران آمد. در ۱۴سالگی به تحصیل علوم دینی پرداخت و در ۲۲ سالگی به اصفهان رفت و جزو وعاظ مشهور آن جا گردید. و به «اصفهانی» نیز مشهور شد. او در تهران و دیگر شهرها مانند شیراز، تبریز، مشهد، کربلا و نجف به سخنرانی می پرداخت. منابر او به سبب سادگی و شیوایی و انتقاد از خودکامگی و دفاع از مساوات مورد توجه عموم و علما قرار گرفت و نقش مؤثر در بیداری مردم در اوایل مشروطیت داشت. پس از بمباران مجلس در ۱۳۲۶ق، او مخفیانه به حضرت عبدالعظیم (ع) از آن جا به همدان رفت. اما در میان راه او دستگیر شد. او را به بروجرد بردند و به دستور حاکم آن جا، امیراَفخم همدانی، به قتل رسید و در همان شهر دفن شد. سید جمال مطالبی با نام مستعار در روزنامۀ حبل المتین و مظفری می نوشت و سخنرانی هایش در روزنامۀ جمالیه منتشر می گردید. وی کتاب رؤیای صادقانه را به کمک ملک المتکلمین و دیگران، در انتقاد از مظالم ظل السلطان، حاکم ستمگر اصفهان، نوشت و کتابی نیز به نام لباس التقوی در فایدۀ استفاده از پارچه های بافت ایران تألیف کرد. محمدعلی جمال زاده، نویسنده و محقق معاصر، فرزند اوست.

پیشنهاد کاربران

بپرس