جمال الدین گیلانی. [ ج َ لُدْ دی ن ِ ] ( اِخ ) یکی از بزرگان صوفیه و مرشد شیخ صفی الدین است. گویند نسبت خرقه ٔسید جمال الدین به جنید بغدادی می پیوندد. وی از جمله کبار اولیاست و منشآت نظم و نثر دارد. در نظم عربی و فارسی دستی قوی داشته است. ( مجالس النفایس ص 320 ).و رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 415، 416 شود.
