جمال الدین موصلی

دانشنامه آزاد فارسی

جَمال الدّین موصِلی ( ـ۵۵۹ق)
شهرت جمال الدین ابوجعفر محمد بن علی اصفهانی، معروف به جواد اصفهانی، از وزیران و رجال دورۀ سلجوقی. فرزند کامل علی بود و کار خود را در دیوان عارض جیش سلطان محمود سلجوقی آغاز کرد. زمانی که اتابک عمادالدین زنگی صاحب موصل در ۵۴۲ق شام را تصاحب کرد، به وزارت او رسید. در زمان سیف الدین غازی یکم، فرزندش ، نیز سمت وزارت خود را حفظ کرد و در دورۀ قطب الدین مودود برادر امیر غازی هم وزیر بود. از این رو به موصلی شهرت یافت. بعدها جمال الدین مورد حسادت و هراس قطب الدین واقع شد و به دستور او به قتل رسید. وی از مردان باسخاوت روزگار خود بود؛ طوری که سالی هزینۀ تعویض پردۀ کعبه و خرج تمامی حُجاج را پرداخت. خاقانی او را در مثنوی «تحفه العراقین» ستوده و در قصاید خود نیز وی را معمار کعبه لقب داده و در مرثیۀ او شعری سروده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس